Kawa po wiedeńsku

Belweder wykupiony przez cesarzową Marię Teresę to kolejny pałac, który należy odwiedzić. W jego barokowych wnętrzach zagościły muzea. Pałac ucierpiał podczas wojny, ale dzięki pracom rekonstrukcyjnym nie stracił nic ze swojej dawnej świetności. To w tym miejscu znajduje się największa kolekcja dzieł Gustava Klimta, w tym słynny „Pocałunek”. Ogrody Belwederu uchodzą za jedne z najwspanialszych w Europie.

Słynny Prater swoje początki ma w czasach dynastii habsburskiej, której członkowie udawali się na zielone łąki w celu polowania. Syn cesarzowej Marii Teresy Józef II przeznaczył te tereny pod funkcje rozrywkowe. Zaczęły powstawać tu kawiarnie. Pod koniec XIX wieku pojawił się słynny Diabelski Młyn, z którego możemy podziwiać panoramę miasta. Prater jest najstarszym parkiem rozrywki na świecie. Jest tu wiele atrakcji dla każdej grupy wiekowej: karuzele, samochodziki, a nawet „rakieta” wystrzeliwująca w górę (dzieci, z którymi tu byłam, czyhały pod atrakcją, zbierając wypadające monety).

Wzdłuż bulwaru Ringstraße biegną kluczowe dla tego miasta budynki m.in. wyżej wspomniany pałac Hofburg, piękny gmach Poczty Kasowej Oszczędności, Park Miejski, opera, ratusz, wszelkie muzea, parlament, uniwersytet, giełda i prywatne pałace. Bulwar ten to reprezentacyjna ulica w centrum miasta o długości ponad 5 kilometrów. Pomysłodawcą powstania tej ulicy był Franciszek Józef I. Po Ringstraße jeżdżą dostojne dorożki, co wizualnie sprowadza to miejsce do XIX wieku.

Pełnotłuste mleko

Mleko to chyba najbardziej pożywny składnik kawy po wiedeńsku. Takim mlekiem są dla mnie tereny zielone w tym mieście. Można by rzec, że Wiedeń to kraina mlekiem i miodem płynąca; połowę powierzchni miasta zajmuje zieleń! Miasto zajęło po raz kolejny pierwsze miejsce w rankingu miejsc, w których warto zamieszkać. Każdy człowiek intuicyjnie potrzebuje zieleni, a miasta – osiągnięcia naszej cywilizacji, skutecznie nas od niej odgradzają. Pacjenci szpitali z widokiem na drzewa szybciej wracają do zdrowia, a spacery po lesie wpływają nie tylko na nasz system odpornościowy, ale i zdrowie psychiczne. Ranking ten jest więc całkiem nie od rzeczy.

W Wiedniu jest prawie 300 parków i ogrodów. W samym tylko parku Volksgarten wiosną kwitnie 400 gatunków róż. Park Augarten jest najstarszym barokowym parkiem w Wiedniu zaaranżowanym w stylu francuskim. W Parku Zygumnta Freuda wiedeńczycy uwielbiają leżakować i opalać się. Park Miejski, czyli Stadtpark to pierwszy wiedeński park publiczny, który odnajdziemy w samym centrum Wiednia, znajdują się tu pomniki licznych postaci np.: kompozytorów Antona Brucknera i Fanza Schuberta. W Türkenschanzpark możemy wypocząć, oddając się sportom: jest boisko do gry w siatkówkę plażową, rampy dla jeżdżących na deskorolce, poza tym są tu stawy i wodospady. Podsumowując: Wiedeń – zielono mi.

Łyżeczka cukru

Słodki smak cukru przełamuje gorzki smak kawy, to on, choć jest go w niej niewiele, nadaje całemu napojowi pewną dozę doskonałości. Podobnie jest z muzyką w Wiedniu. Wiedeń bez klasyki nie byłby tym samym.

Noworoczny koncert nadawany z filharmonii wiedeńskiej to już tradycja, która sięga ponad 70 lat! W Złotej Sali czerwonego budynku Musikverein grają znamienici artyści, głównie muzykę stworzoną przez rodzinę Straussów. Nie braknie więc nigdy „Nad pięknym, modrym Dunajem”. Miejsca rezerwuje się na kilka miesięcy wprzód. Koncert jest nadawany na żywo w wielu zagranicznych stacjach telewizyjnych. W secesyjnym Konzerthaus – drugim słynnym miejscu koncertów gra się nie tylko muzykę klasyczną, repertuar obejmuje szerokie spektrum brzmień: od średniowiecznych aż po współczesne.

Opera wiedeńska to kolejna gratka dla melomanów. W końcu to miasto trzech klasyków wiedeńskich (Mozart, Haydn, Beethoven). Wszyscy pragnący wybrać się do opery muszą liczyć się z tym, że ceny biletów zaczynają się zazwyczaj od 40 euro w górę i sięgają aż 240 euro, a nawet więcej. Prawdziwym melomanom wręcz nie wypada tutaj nie być, to jedna z najlepszych scen świata, gdzie repertuar zmienia się każdego dnia. Neorenesansowy budynek, w którego foyer znajduje się popiersie Jana Kiepury, jest jednym z piękniejszych na świecie.

Sproszkowana czekolada

Być w Paryżu i nie kupić perfum? Być w Mediolanie i nie przywieźć ze sobą ubrań? Być w Wiedniu i nie wybrać się do kawiarni? O nie! Idealnym zwieńczeniem wizyty w Wiedniu, czekoladową posypką na kawie, jest wizyta w kawiarni. Kawę podaje się tutaj na srebrnej tacce, zawsze w towarzystwie wody; gdy szklanka jest już opróżniona, podchodzi kelner i ponownie ją napełnia. W Wiedniu kawę sączy się leniwie, przeglądając poranną prasę.

Dodam, że bardzo leniwie, bo śniadania serwuje się tu często do godzin popołudniowych. Na śniadanie zamawiamy koniecznie świeże bułeczki, jajka na miękko, a może na bekonie, w otoczeniu orzechów, grzanek lub kawioru. Do wyboru mamy też omlety, wafle, wiedeńskie kiełbaski, a nawet gulasz, polecany na kaca. W niektórych wiedeńskich restauracjach śniadanie popija się lampką szampana. (Stąd pochodzi określenie wiedeńskie śniadanie, które może ma niewiele wspólnego z kuchnią austriacką, ale jest na pewno podane w elegancki sposób). Polecane kawiarnie to: Café Sperl, Meinl am Graben, Die Halle Café-Restaurant. Poza kawą koniecznie trzeba zamówić czekoladowo-marmoladowy Tort Sachera.

Ubita śmietanka

Śmietanka, crême de la crême, to wielcy bywalcy tego miejsca. Wiedeń jest miastem artystów i intelektualistów. Związane z nim były takie wybitne postaci jak malarz Alfons Mucha – kto nie uwielbia jego dam z belle epoque? Gustav Klimt – najdoskonalszy przedstawiciel secesji, którego liczne obrazy znajdziemy właśnie w Wiedniu. Franz Kafka, autor „Procesu” to kolejny urodzony w Czechach znany człowiek, od którego nazwiska pochodzi wyrażenie sytuacja kafkowska, czyli poczucie niepewności i zagrożenia spowodowanego byciem pod kontrolą irracjonalnej, nieokreślonej siły. Zygmunt Freud – twórca psychoanalizy, to następna osoba związana z Wiedniem. Jeśli się przejęzyczysz – zdaniem Freuda – dokładnie to właśnie miałeś na myśli. W Wiedniu urodził się i umarł Johann Strauss II, który skomponował walc „Nad pięknym, modrym Dunajem”. Zmarł tutaj także inny wspaniały kompozytor – Wolfgang Amadeusz Mozart – jeden z trzech klasyków wiedeńskich obok Haydna i Beethovena, również związanych z tym miastem. Mozart jest autorem takich oper jak „Wesele figara”, „Don Giovani” czy „Zaczarowany flet”.

Jeśli po kolei odczytasz śródtytuły, otrzymasz gotowy przepis na kawę po wiedeńsku.

Komu w drogę, temu poradnik!

• Dojazd

  Ceny biletów lotniczych są naprawdę okazjonalne. Jeśli planujesz wakacje w Wiedniu, zamów bilet już teraz, za niespełna 600 złotych.

• Co jeszcze warto zobaczyć
  
  – imponująca gotycka katedra Św. Szczepana, jedna z największych świątyń na kontynencie europejskim,
  – barokowa Kolumna morowa na placu Graben wzniesiona pod koniec XVII wieku na pamiątkę ocalenia mieszkańców i papieża Leopolda I przed zarazą. Plac Graben to miejsce ekskluzywnych butików,
  – najstarszy w Wiedniu kościół im. Św. Ruprechta z godnymi uwagi witrażami i ołtarzem,
  – warto wybrać się również na zwiedzanie Hiszpańskiej Dworskiej Szkoły Jazdy i pokazy dostojnych lipicańskich białych ogierów, szkoła znajduje się w Hofburgu,
  – kościół Kapucynów, w którym chowano cesarzy austriackich.
  – wiele galerii i muzeów, a w tym: Albertina czy Kunsthalle.

• Przydatne informacje

  Ceny noclegów w hotelach zaczynają się od 60 euro za noc, w hostelach od 16 euro.
  Bilety w muzeach wahają się pomiędzy kilkoma a nawet 20 euro. Wiedeń jest drogi.
  Najlepiej jest kupić Wien Karte, która kosztuje 18,5 euro, ważna jest przez trzy doby, upoważnia do przejazdu komunikacją miejską i do zniżek w wielu punktach (muzea, kawiarnie, teatry). Można ją nabyć w hotelach lub punktach turystycznych.