Madagaskar – wyspa jak kontynent

Malgaska kuchnia

Kuchnia malgaska stanowi harmonijne połączenie dwóch kultur – francuskiej oraz arabskiej. Bazuje na potrawach mięsnych (zwłaszcza baraninie i drobiu) oraz owocach morza, co jest charakterystyczne dla państwa wyspiarskiego. Podstawowy składnik posiłków stanowi jednak ryż, spożywany na rozłożonej na podłodze macie. Dania są proste, Malgasze nie używają też zbyt wielu przypraw. Oprócz mięsa i ryżu, mieszkańcy wyspy spożywają sporo warzyw.

Do popularnych dań na Madagaskarze należy tzw. ravitoto, czyli siekane liście manioku przyrządzone z orzeszkami i drobno pokrojoną wołowiną. Uznaniem cieszą się także groch oraz fasola, często dodawane do potraw mięsnych razem z czosnkiem i cebulą. Na przystawkę można spodziewać się zupy jarzynowej, przyrządzanej przez każdą gospodynię inaczej, lecz zawsze składającej się z wielu gatunków warzyw z dodatkiem kąsków mięsnych. Częstym deserem są owoce przyprawiane wanilią. Madagaskar jest w końcu kojarzony z tą rośliną, na wyspie znajdują się bowiem liczne jej plantacje – stąd pochodzi około 80 proc. światowej produkcji ekstraktu waniliowego.

Kolonia prawie polska

Madagaskar mógł być kolonią polską. Mógł być, ale nie jest. W 1773 r. Francuzi wysłali na wyspę Beniowskiego – typowego kosmopolitę twierdzącego jednak, że jest Polakiem, wówczas służącego w armii francuskiej. Po 3 latach, ciepło przywitany przez Malgaszy Beniowski, został okrzyknięty królem wyspy. Wkrótce potem powrócił do Francji, by przedstawić rządowi swoje plany zagospodarowania wyspy, które nie spotkały się jednak z aprobatą.

 

Lemur to prawie symbol Madagaskaru

fot. iStockphoto

Przed wybuchem II wojny światowej, drogi Polski i Madagaskaru znów się skrzyżowały. Zrodziła się wtedy inicjatywa przekazania przez Francuzów wyspy Polakom. Na Madagaskar udała się nawet specjalna polska komisja rządowa. I na tym się skończyło. Plany przekazania wyspy całkowicie legły w gruzach wraz z wybuchem II wojny światowej. A szkoda. Być może moglibyśmy wylegiwać się teraz na rajskich plażach, otoczeni piękną przyrodą, za towarzyszy mając przeróżne gatunki lemurów. To jednak pozostaje kwestią domysłów. Nadal jednak można obrać wyspę jako cel niezapomnianych wakacji.

Komu w drogę, temu poradnik!

• Jak dotrzeć

  Istnieje kilka dróg prowadzących na Madagaskar. Pierwsza z nich jest drogą morską. Oczywiście, można dostać się na wyspę łódką, wymaga to jednak sporo czasu i determinacji. Jeżeli jednak jesteśmy już w Afryce, z Mombasy w Kenii oraz tanzańskiego Zanzibaru bardzo często wypływają na Madagaskar statki. Jeśli chodzi o drogę powietrzną, głównym europejskim portem dla wylotów na wyspę jest Paryż. Pomiędzy stolicą Francji a Antananarywą, czyli stolicą Madagaskaru, samoloty linii Air France albo Air Madagascar kursują trzy do czterech razy tygodniowo.

  Z większości dużych europejskich miast można również wylecieć do Johannesburga, Nairobi, St. Denis na wyspie Reunion lub Port Louis na Mauritiusie. Najlepsze połączenia znajdziemy zazwyczaj z dwóch ostatnich miejsc. Loty z St Denis i Port Louis do Antananarywy obsługiwane są przez linie Air Austral. Przeloty są dość drogie. Lot z Paryża do madagaskarskiej stolicy i z powrotem to koszt w okolicach 1400 euro, natomiast drobniejsze przeloty z któregoś z afrykańskich miast wahają się w granicach 350 euro.

• Kiedy jechać

  Madagaskar można teoretycznie odwiedzać przez cały rok z wyłączeniem okresu od stycznia do marca, kiedy to mocne deszcze mogą sprawić, że przejazd po niektórych drogach stanie się wręcz niemożliwy, także ryzyko wystąpienia cyklonów jest dość duże. Najlepszym czasem na podróż do większości regionów jest pora sucha – od maja do października. Wtedy temperatura rzadko przekracza 30 stopni Celsjusza, a noce są chłodne i przyjemne. Na wschodzie wyspy opady występują przez cały rok, z maksimum od grudnia do sierpnia.

• Wiza

  Aby wjechać na wyspę, należy posiadać ważną wizę. Można ją otrzymać na lotnisku w Antananarywie, a jej koszt to 50 $.

• Poruszanie się po wyspie

  Dostawszy się już na wyspę, po Madagaskarze poruszać się można na wiele sposobów. Wzdłuż zachodniego wybrzeża zarówno ludzie, jak i towary są bardzo często przewożeni przy pomocy małych żaglowców lub tzw. pirogami. Należy pamiętać by nie wsiadać na statek, gdy morze jest wzburzone, nawet jeżeli tubylcy twierdzą, iż przejazd będzie bezpieczny.

  Drogi na Madagaskarze są porównywalne do polskich, a nawet gorsze. Transport opiera się głównie na taksówkach zbiorowych, nazywanych taxi brousse. Każda z takich taksówek kursuje na określonej trasie, która wypisana jest białą farbą na przedniej szybie pojazdu. Za około 100 km jazdy w taxi brousse płaci się około 3 $. Sieć autobusowa nie jest zbyt rozwinięta.

  Na Madagaskarze znajduje się także całkiem sporo lotnisk, można więc korzystać z samolotów. Nie ma jednak bezpośrednich przelotów pomiędzy miastami, a cały ruch odbywa się poprzez Antananarywę. Drugim międzynarodowym lotniskiem jest port znajdujący się na wyspie Nosy Be, będącej głównym kurortem turystycznym kraju.

  Na wyspie obowiązuje ruch prawostronny. Aby wynająć samochód, trzeba jednak posiadać międzynarodowe prawo jazdy. Najszybciej i najtaniej jest przemieszczać się po wyspie taxi broussami – 3 $ za 100 km.

• Zdrowie

  Należy pamiętać, aby zabrać ze sobą leki przeciwko malarii albo odbyć kurację przed wyjazdem. Zachorowalność na tę chorobę na Madagaskarze jest spora. Obowiązkowe jest też szczepienie przeciwko żółtej gorączce. W razie wypadku godny polecenia jest Szpital Adwentystów Dnia Siódmego w Antananarywie.

• Wiza

  Aby wjechać na wyspę, należy posiadać ważną wizę. Można ją otrzymać na lotnisku w Antananarywie, a jej koszt to 50 $.