Wieża Babel zwana Nowym Jorkiem

Yankees Stadium

Będąc w Nowym Jorku, warto pójść na mecz baseballu. Nie chodziło mi o samą grę, bo nie jestem fanem tego sportu, ale o atmosferę panującą na stadionie. Yankees Stadium jest ogromny. Może pomieścić przeszło 50 tysięcy fanów. Nowojorscy kibice niewiele mają wspólnego z polskimi. Nikt nie krzyczał, wyklinając przeciwną drużynę. Jedyne poruszenie miało miejsce, kiedy któraś z drużyn zdobywała punkt. Pomiędzy sektorami chodzili sprzedawcy hot dogów i piwa. Przy wejściu na stadion każdy może kupić oryginalną piłkę czy koszulkę. Nie są to jednak tanie gadżety, więc warto się zastanowić, czy naprawdę potrzebujemy podkoszulka za 150 dolarów.

Rok 2009 był szczęśliwym rokiem dla, nie tylko miejscowych, miłośników baseballu. New York Yankees zdobyli World Series. Żeby wygrać, drużyna musiała zwyciężyć większość spotkań w siedmiomeczowym turnieju. Yankees wygrali wtedy 4 spotkania, co już gwarantowało zwycięstwo. Aby uczcić to wydarzenie, władze Nowego Jorku zorganizowały paradę „Ticker Tape Parade”. To wydarzenie unaoczniło mi, jak bardzo Amerykanie kochają ten sport. Podczas parady zawodnicy zwycięskiej drużyny jechali na platformach po ulicach Nowego Jorku. Zebrany tłum wiwatował na cześć swoich bohaterów. Z okien wieżowców ludzie sypali drobno pocięte kawałki papieru. Nie zabrakło także gwiazd. Jay-Z, który jest fanem Yankees, specjalnie dla nich wykonał utwór „Run This Town”.

Alternatywą dla żółtych taksówek są czarne „car service”. Jest to odpowiednik przewozu osób w Polsce, i podobnie jak u nas, kierowca nie zawsze dobrze zna trasę. Warto też zapytać od razu, ile będzie kosztował kurs. Pozwoli to na uniknięcie niespodzianki w postaci słonego rachunku za przejażdżkę.

Greenpoint

Jedzenie, przynajmniej moim zdaniem, niestety lepiej wygląda niż smakuje. Jeśli ktoś stęskni się za rodzimymi, polskimi specjałami powinien pojechać na Green Point. Sama dzielnica nie jest brzydka. Typowa trzy- lub czteropiętrowa zabudowa z charakterystycznymi schodkami przeciwpożarowymi. Dla mnie jednak wycieczki tam były nieco przygnębiające. Tamtejsza społeczność to bardzo wierne odbicie naszych polskich przywar, pośród których zdecydowanie prym wiodą pijaństwo i zazdrość. Największa tamtejsza dyskoteka „Europa” co weekend gromadzi wielu młodych Polaków. Do tej pory hit „Bania u Cygana” stawia wszystkich na nogi i elektryzuje parkiet „Europy”, choć swoje lata świetności (o ile takie były) ma już dawno za sobą.

Harlem

Nie sposób mówić o Nowym Jorku, pomijając Harlem. Miałem okazję spędzić tam kilka tygodni i osobiście uważam, że to najciekawsza dzielnica Nowego Jorku. Bardzo wiele się mówiło o tamtejszej przestępczości i niebezpieczeństwach, jakie tu czyhają. Kiedyś tak podobno było, ale dziś Harlem się zmienił. Faktycznie można tam spotkać narkomanów na środku ulicy, którzy wygięci w tył zdają się przeczyć prawom grawitacji, ale oni raczej nie są groźni. Ktoś, kto lubi ekscentryczne postacie na pewno odnajdzie się w Harlemie. Na Lenox Avenue regularnie widywałem pana, który codziennie o tej samej porze przechadzał się z magnetofonem w wózku, z którego płynęła czarna muzyka z lat 70. Na rogu całymi dniami siedział rastafarianin – ani razu nie pokazał mi swoich białek. Sądząc po czerwonych żyłkach, musiał wypalić kolosalną ilość „zioła”.

Astoria

Astoria to fragment dzielnicy Queens, w której mieszkałem. Tę część miasta szczególnie upodobali sobie Grecy, choć nie jest to jedyna narodowość zamieszkująca Astorię. Można tu także spotkać obywateli byłej Jugosławii, Meksykanów oraz Polaków. Główną ulicą jest Steinway Street. Sporo tutaj lokali gastronomicznych, restauracji, barów, dyskotek. Jest to także dobre miejsce, aby udać się na codzienne zakupy. Jeśli jednak szuka się pamiątek, to nic poza chińską, plastikową Statuą Wolności raczej nie uda się znaleźć.

Union Square

Po oryginalne upominki najlepiej pojechać na Union Square. Za kilkadziesiąt dolarów można tu dostać obrazy wykonane przez nowojorskich artystów. Większość z nich przedstawia pejzaże miasta np. Time Square czy budynek Chryslera.W tym miejscu znajduje się także bazar, na którym można kupić świeże owoce lub warzywa z niewielkich, rodzinnych upraw.

Transport

Poruszałem się głównie metrem i taksówkami. Kolej podziemna jest chyba najszybszym i najtańszym środkiem transportu. Wejściówka do metra to koszt 2,25$. Można nim dojechać prawie wszędzie, ale im dalej od centrum miasta znajduje się cel podróży, tym więcej przesiadek. Tam, gdzie ciężko dotrzeć metrem, zawsze możemy dojechać popularną, żółtą taksówką. Konia z rzędem temu, kto będzie w stanie szybko złapać ją wieczorem, gdzieś na Manhattanie. Zatrzymanie pojazdu nie gwarantuje, że na pewno nim pojedziemy. Taksówkarz zwykle pyta dokąd i, jeśli kurs mu nie pasuje, jedzie dalej. Bywa, że bez nas.

Nowy Jork – świat w pigułce

 

New York, New York

fot. iStockphoto

Na 1200 kilometrach kwadratowych mieszka ponad dziesięć milionów ludzi, z czego co trzecia osoba urodziła się poza USA. Niewiele jest kultur, które nie miałyby tu swoich przedstawicieli. Niektórych to męczy, innych fascynuje. Będąc na Manhattanie, można się chwilowo zachłysnąć tym ogromem i natłokiem ludzkich mas. To dziwne uczucie, być w miejscu, które już się zna, ale tylko z ekranu. Zadajesz sobie pytanie: czy to czasem nie było tu kręcone?

Trudno powiedzieć czy to ładne, czy brzydkie miasto. Ciężko znaleźć kawałek trawnika – wszędzie jest wylany beton. Z drugiej strony można odnieść wrażenie, jakby nowojorscy urbaniści planując to miasto, specjalnie się nie przejmowali jakimiś wytycznymi. O dziwo, całkiem nieźle im to wyszło. Milan Kundera w „Nieznośnej lekkości bytu” nazwał to nieintencjonalnym pięknem. Uważam, że to najtrafniejsze określenie dla tego miasta