Kolumbia – strach i fascynacja

Plac Simona Bolivara

Znajduje się w centrum Bogoty, co sprawia, że zwykle jest tu dość tłoczno. Nie tylko turyści szczególnie upodobali sobie właśnie to miejsce. Na Placu Bolivara można posłuchać ulicznych grajków, popodglądać malarzy, dla których plac jest doskonałym plenerem, zaś na ulicznych straganach spróbować lokalnych specjałów. Toczy się normalne życie, jest gwarno, jest ludycznie, a nad wszystkim czuwają wielowiekowe, efektowne budynki np. ratusz. Nie mogło tez zabraknąć pomnika Simona Bolivara – w ten symboliczny sposób Kolumbijczycy uhonorowali jego wkład w walce o niepodległość Ameryki Południowej.

La Candelaria

Prawdziwą gratką dla wielbicieli muzeów i kościołów jest La Candelaria, czyli tamtejsza starówka. Utrzymana w hiszpańskim stylu kolonialnym, z różnobarwnymi kamieniczkami, zacisznymi knajpami, hotelikami i niespieszną atmosferą. Wiele uliczek wyłączonych jest z ruchu, co pozwala na spacerowanie po nich bez obaw czy niedogodności. To między innymi dlatego miejsce staje się turystycznym magnesem.

Iglesia del Carmen

Ten otwarty w 1938 roku kościół stanowi jeden z piękniejszych zabytków stolicy, a już na pewno najbardziej unikatowych, co sprawia niezwykłe połączenie stylu kolonialnego i gotyku. Szczególnie oryginalna jest fasada kościoła, którą zdobią biało-czerwone paski. Także wnętrzu niczego nie brakuje: znajdujące się w nim witraże przedstawiają kwiaty i owoce, które potrafią wywrzeć wrażenie na wielu osobach. Nawet nie będących wielbicielami tego rodzaju efektów.

Monserrate

Zdecydowanie dominuje w krajobrazie Bogoty. Wznosi się na wysokość 3190 m n.p.m. Ci, którzy pragną przyjrzeć się panoramie Bogoty, a niekoniecznie chcą wchodzić o własnych siłach, korzystają z kolejki linowej lub szynowej. Na szczycie znajduje się XVII-wieczny kościół będący celem wędrówek wielu pielgrzymów.

Medelin

To drugie pod względem wielkości kolumbijskie miasto. Śmiało można wybrać się tam zupełnie w ciemno, bo o każdej porze roku dzieje się tu coś ciekawego. W lutym odbywają się walki z bykami, zaś w lipcu w trakcie Columbiamody lansuje się najnowsze trendy mody, w sierpniu ma miejsce festiwal kwiatów. Pasjonaci sztuki mogą w Museum Antoioquia podziwiać prace słynnego syna tego miasta, artysty światowego formatu, Botero. Są też celebryci – swoje domy mają tu światowej sławy latynoamerykańska gwiazda muzyki pop Juanes i supermodelka Natalia Paris. A jeśli to nas nie zainteresuje zostają jeszcze konne przejażdżki, dzięki którym można lepiej poznać górskie tereny przedmieść Medelin.

Janosik Escobar

Polacy mieli Janosika, na Wyspach Brytyjskich sprawiedliwość egzekwował Robin Hood, w Medelin biednym pomagał Pablo Escobar. W 1987 roku Forbes, sporządzając listę najbogatszych ludzi na świecie, umieścił Escobara na siódmej pozycji. Oczywiście jest on odpowiedzialny za setki morderstw i przemyt kokainy na przemysłową skalę, ale dla wielu mieszkańców Medelin wciąż jest on bohaterem. Kiedy ukrywał się po ucieczce z więzienia, wielu ludzi udzielało mu schronienia, pomimo grożących za to konsekwencji. Ten pozytywny wizerunek ma swoje korzenie w filantropijnej działalności narkotykowego barona, który od czasu do czasu jeździł po najbiedniejszych dzielnicach tugurios, rozdając pieniądze. Miał także duży wkład w rozwój miasta, budując m.in. stadiony i kluby piłkarskie dla młodzieży. Zginął podczas próby ucieczki z rąk policji w 1993r.

Poza aglomeracje

Kolumbia to nie tylko wielkie miasta, muzea i kościoły. Kraj ma bardzo wiele do zaoferowania dla tych, którzy zechcą i odważą się po nim podróżować. Warto zwiedzić również miejsca, które powstały na długo, zanim człowiek zaczął budować jakiekolwiek cywilizacje.

Parque de los Nevados

Ów Park Narodowy ma powierzchnię 583 km kw. Znajduje się w paśmie Cordillera Central. Usytuowanie na wysokościach od 2600 do 5321 m n.p.m pozwala na podziwianie różnych stref górskiego krajobrazu. Można tu przyjrzeć się zarówno wilgotnym lasom deszczowym, jak i ośnieżonym wulkanicznym szczytom, pośród których drzemie okryty złą sławą Nevado del Ruiz. Wulkan czasem się budzi, jak podczas erupcji w 1985 roku, kiedy pochłonął życie 23 000 osób.

San Adres i Providencia

San Andrés i Providencia jest jednym z departamentów Kolumbii. W jego skład wchodzi archipelag wysp położony ok. 775 km od Kolumbii i 220 km na wschód od Nikaragui. Miasto San Andrés jest stolicą departamentu. San Andrés – wyspą –kurortem z rozbudowaną infrastrukturą turystyczną, białymi plażami otoczonymi wspaniałymi palmami, łagodnym morzem oraz kolumbijską atmosferą. Walory Providencii to przede wszystkim cisza i spokój, i choćby dlatego warto tam zawitać.

Transport

Lwia część pasażerów z lotniska do hotelu podróżuje taksówką. Dla Europejczyka pierwsza przejażdżka taryfą w tym kraju może być pewnym zaskoczeniem. Kolumbijski sposób prowadzenia samochodu zdecydowanie różni się od np. europejskiego. Niepokoić może brak zwracania przez kierowcę uwagi na jakichkolwiek pieszych, ale ci znają swoje miejsce w ruchu ulicznym i w większości przypadków można dojechać do miejsca przeznaczenia bez większych perturbacji. Zwolenników bezpiecznej jazdy z pewnością ucieszy fakt, że drogi w Bogocie są zbyt zatłoczone na przekraczanie prędkości.

Colectivo taxi

Ten rodzaj transportu to coś na wzór przewozu osób, ale w kolumbijskim wydaniu, czyli taksówka z piekła rodem. Standard wozu zwykle nie ma tu znaczenia. Ważne, żeby jeździł. Przewoźnik realizując dane zlecenie, po drodze zabiera innych pasażerów, niekoniecznie pytając o zgodę osób, które się już w taksówce znajdują. W związku z większą ilością przystanków czas podróży może ulec wydłużeniu.

Brujita

To kolejny fenomen transportowy tego regionu. W dużym skrócie: jest to połączenie motoru z drezyną. Pokład drezyny jest skonstruowany z drewnianej palety budowlanej. Motor jest oboma kołami postawiony na jednej z szyn i stanowi element napędowy. To, że z jednej miejscowości do drugiej poprowadzono tory kolejowe nie jest jednoznaczne z tym, że pojedzie tamtędy pociąg. Receptą na brak tego ostatniego jest właśnie brujita. Tor jest zwykle jeden, a takich pojazdów wiele. Warto mieć to na uwadze, rozważając taką przejażdżkę.

Wiele osób po przeczytaniu tego artykułu może stwierdzić, że Kolumbia dłużej już nie będzie ich wymarzonym kierunkiem wakacyjnym. Przecież to taki dziwny, trochę dziki kraj, gdzie jak cię nie potrącą, to porwą albo okradną. Faktycznie takie rzeczy jeszcze się zdarzają, ale przy zachowaniu środków ostrożności i przy odrobinie szczęścia można tam przeżyć niezapomniane chwile. To jedno z niewielu miejsc na ziemi, gdzie szlaki turystyczne nie są jeszcze zadeptane, a niektóre nawet jeszcze nie powstały.