Gruziński autostop

Troszkę więcej problemów możemy napotkać w regionach, do których dostęp jest utrudniony. Chodzi tu szczególnie o regiony górskie – Swanetię i prowincję Kazbegi. Jadąc do Mestii (w regionie Swaneti) warto dokładnie dopytać się, czy aby na pewno podróż autostopem będzie darmowa. Jest to region ciężko dostępny – droga do niego prowadzi krętymi serpentynami, na których normą są osuwiska skalne, a ruch samochodowy jest niewielki.

 

Okolice Mestii zadowolą nawet wybrednych podróżników.

fot. Zofia Bedyńska

Taką sytuację skrzętnie wykorzystują miejscowi kierowcy, którzy w sekundę wcielają się w prywatnych taksówkarzy i tłumaczą, że jazda jest długa i niebezpieczna, więc trzeba wesprzeć kierowcę z góry ustalonym datkiem za fatygę. Jednak sama Mestia, jak i droga do niej to rzecz nie do opisania, kto nie był, ten z opisu i tak nic nie wyciągnie dla siebie.

Nieco inaczej jest na drodze w prowincji Kazbegi, w której najbardziej znany (ale nie najwyższy!) szczyt Gruzji – Kazbek. Prowadzi tutaj Gruzińska Droga Wojenna, przecinająca w poprzek Wielki Kaukaz. Łączy ona stolicę kraju – Tbilisi z Władykaukazem, który przez lata był główną bazą wojenną Gruzji. Droga nie należy do najłatwiejszych, ale złapanie „stopa” jest nieco cięższe, lecz możliwe. Jest do bardzo popularna wśród turystów trasa, więc i tutaj warto zapytać, czy na pewno będziemy podróżować za jeden uśmiech.

 

Droga do Mestii nie należy do najłatwiejszych dla autostopowiczów.

fot. Zofia Bedyńska

Najpopularniejszą chyba trasą dla autostopowiczów jest droga z nadmorskiego Batumi do stolicy kraju Tbilisi i dalej do słonecznego regionu Kacheti. O ile odwiedzenie Batumi i Tbilisi uchodzi za „obowiązek” podczas pobytu w kaukaskim kraju, o tyle położona na wschodzie kraju Kachetia nie jest już tak oczywistym celem podróży. A naprawdę warto pojechać na przykład do Sighnaghi, które – z całą pewnością – zachwyci każdego turystę swymi widokami, klimatem i oczywiście wybornym, a jednocześnie śmiesznie tanim winem domowej produkcji.

Na trasie z Batumi do Tbilisi panuje bardzo duże natężenie ruchu, więc złapanie okazji to kwestia paru minut. Często może się okazać, że w 3-4 godziny dojedziemy na miejsce. Jeśli nam się poszczęści, bo może to zając kilka godzin dłużej z powodu… gościnności Gruzinów. O tej najbardziej lubianej przez podróżników cesze krążą w Gruzji legendy, ale niech nikt nie będzie zdziwiony, że przypadkowy kierowca zaproponuje nam pełny, wystawny obiad czy to w restauracji, czy u niego w domu.

 

Samochodem, motocyklem, czymkolwiek innym - nie ma problemu!

fot. Zofia Bedyńska

Trzeba przyznać szczerze – Gruzini mają prawdziwego kręćka na punkcie gości. Każdy kto zawita do gruzińskiego domu wyjdzie stamtąd syty jak po obiedzie w najlepszej restauracji! A wychodząc, może się okazać, że zrobienie kilku pierwszych kroków jest zaskakująco trudne bo i w głowie może nieco zaszumieć… Dobry gospodarz zadba nie tylko o wyborne jadło, ale i niezgorszy napitek. Absolutnie nie można się obawiać bądź wystrzegać zaproszenia na obiad lub do domu przez naszego kierowcę. Oni ugoszczenie podróżnego odbierają jak prawdziwy zaszczyt! A słysząc, że jesteśmy z Polski będą wychodzić z siebie, aby było nam jak najlepiej.

Przy wszystkich zachwytach nad tutejszymi zwyczajami warto pamiętać o ogólnych zasadach jeżdżenia autostopem, które tutaj polecam wziąć bardziej do serca. W rozmowach nie silmy się na „politykowanie” – mieszkańcy kraju mają spory uraz do Rosjan, choć bardzo sprawnie posługują się językiem rosyjskim. Należy też wziąć pod uwagę, że na terenie Gruzji są trzy rejony autonomiczne, z których dwa – Osetia Południowa i Abchazja zaliczane są przez polski MSZ do regionów niebezpiecznych, a faktyczna władza gruzińskiej administracji jest w tych rejonach znikoma.

Po drodze między największymi miastami Gruzji Batumi (180 tys.) – Kutaisi (185 tys.) – Tbilisi 1 mln 150 tys.) warto zjeżdżać z głównej drogi i pojechać do kilku niesamowitych miejsc jak Borjomi lub Vardzia, a po drodze do stolicy warto zatrzymać się na chwilę w Gori.

Wszystkie bardziej znane miejsca Gruzji są naprawdę godne polecenia, a trasę z Batumi przez Tbilisi do Kachetii trzeba urozmaicić eskapadami do Vardzi, Mestii i Borjomi, a podróż zakończyć w Sighnaghi, gdzie popijając pyszne winko o zachodzie słońca wznieść toast za Gruzję – Gaumardżos!

 

Kachetia kusi turystów nie tylko pięknymi widokami, ale również wspaniałym winem.

fot. Zofia Bedyńska

A żeby poprzeć powyższy tekst przykładami terenowymi, w następnym artykule będzie mogli okazję przeczytać jak podróż po tym kraju przebiega w praktyce.