Telefony/Internet - Portal podróżniczy

gwarancja udanych wakacji

Na skróty przez kontynenty:

Telefony/Internet/Wtyczki

Ostatnia aktualizacja: 19.09.2011 r.

Internet

Z dostępem do Internetu nie będziemy mieć żadnego problemu. Kafejki znajdziemy w każdym mieście, przy czym w turystycznych miejscach jest ich naprawdę sporo. Także guest-house’y i hotele zwykle mają po kilka stanowisk komputerowych. Ceny są przystępne: od 15 rupii np. w Delhi, Kalkucie czy Varanasi po 50 w Leh bądź innych himalajskich miejscowościach, w których generalnie jest gorszy dostęp do łącza.

Telefony

Jak dzwonić do Indii

Chcąc zadzwonić do Indii, należy wybrać międzynarodowy kod dostępu, czyli 00 (dla telefonów stacjonarnych) lub +48 (dla telefonów komórkowych), następnie kod kraju – 91, numer kierunkowy miasta z pominięciem pierwszego zera i na koniec numer abonenta. Jeśli dzwonimy na telefon komórkowy, po międzynarodowym kodzie dostępu oraz kodzie kraju, wybieramy 10-cyfrowy numer abonenta, który w Indiach zawsze zaczyna się od cyfry 9.

PCO/STD/ISD – te skróty, które na pewno zauważymy niemal na każdej ulicy w każdym indyjskim mieście oznaczają kolejno rozmowy lokalne, międzystanowe, i międzynarodowe. ISD to bardzo tani sposób na międzynarodowe rozmowy, minuta kosztuje od kilku do kilkunastu rupii, w zależności, z jakiego regionu Indii dzwonimy. Obowiązują różne taryfy przy połączeniach do sieci komórkowych i stacjonarnych. Za minutę połączenia na telefon komórkowy zapłacimy ok. 12-15 INR, na telefon stacjonarny: od 4 do 10 INR. Z tej praktycznej usługi skorzystamy w budkach telefonicznych, w sklepach, kafejkach internetowych etc. Telefonując do Polski nr kierunkowy – 48 poprzedzamy dwoma zerami.

Telefony komórkowe i zakup karty SIM

W miastach nie ma żadnego problemu z zasięgiem. Niestety rozmowy w roamingu są drogie, dlatego najlepiej zaopatrzyć się w indyjską kartę SIM. Można przebierać wśród operatorów: Airtel, Hutach, Vodafone Essar, Idea Cellular, Tata Indicom, Reliance Infocomm. Żeby jednak zakupić miejscową kartę SIM, trzeba nastawić się na zderzenie z indyjską biurokracją. Od zamachu bombowego w Bombaju w 2009 roku każdy numer miejscowego telefonu musi zostać zarejestrowany. Konieczne jest zdjęcie paszportowe oraz ksero paszportu (strony z danymi osobowymi oraz wizą) oraz potwierdzenie zameldowania w hotelu (dane osobowe, data przyjazdu i planowana data wyjazdu). Uzbrojeni w niezbędne dokumenty udajemy się do pierwszego lepszego punktu GSM. Tam prosimy o formularz zakupu numeru telefonicznego, czyli krótko mówiąc karty SIM. Karta kosztuje 100-150 INR, potem możemy ją doładowywać, kupując tanie zdrapki.

Rozmowy są bardzo tanie, za minutę rozmowy zapłacimy 1-2 INR, pod warunkiem, że dzwonimy w obrębie tego samego stanu. W przypadku rozmów międzystanowych obowiązują już opłaty roamingowe.

Poland Direct

Rozmowy na koszt abonenta. Najpierw wykręcamy numer dostępu, czyli 0004817, łączymy się z operatorem, zamawiamy połączenie z danym numerem w Polsce, podajemy swoje imię i nazwisko oraz dane osoby, do której dzwonimy. Połączenie jest realizowane w momencie, gdy osoba po drugiej stronie łącza wyrazi na to zgodę. Opłata jest naliczana według stawek obowiązujących w automatycznym ruchu międzynarodowym wychodzącym z Polski plus 1 PLN (+ VAT).

Wtyczki i napięcie elektryczne

Napięcie w gniazdkach elektrycznych wynosi 230 V. Często można spotkać się z wtyczkami brytyjskiego typu (trzy okrągłe bolce w trójkącie). Bez problemu kupimy na miejscu adapter, koszt to 30-40 INR.

Na skróty przez kontynenty:

Telefony/Internet/Wtyczki

Miejsca

Informacje praktyczne

Wyszukiwarka lotów

Wyszukaj

Na skróty przez kontynenty

Strefa podróżnika