Birma

W kraju, którego serce stanowi dolina rzeki Irawadi, nawet najmniejsza wioska ma choćby niewielką świątynię buddyjską. Obok Sri Lanki (dawnego Cejlonu) Birma stanowi bowiem centrum światowego buddyzmu. Większość jej mieszkańców praktykuje szkołę Therawady – jego najstarszego odłamu, w którym wartość najwyższą stanowią mity i legendy oraz duchowa czystość. Zgodnie z tutejszą tradycją każdy mężczyzna wstępuje do klasztoru co najmniej dwa razy w życiu (w wieku 6 – 8 i 16 – 20 lat). Pominięcie tej ścieżki edukacji uznawane jest za zrównanie ze zwierzęciem i oznacza społeczną degradację.

Krajobraz Birmy zdominowany jest nie tylko przez pola ryżowe, stanowiące podstawę utrzymania większości mieszkańców, ale przede wszystkim przez monumentalne budowle sakralne – nieprzypadkowo kraj bywa nazywany Krainą Tysiąca Pagód. Cztery najważniejsze miejsca pielgrzymkowe to Shwe Dagon w Rangunie, Budda Mahamuni w Mandalay, stojąca na ogromnym głazie, na brzegu skalistego klifu Kyaiktiyo (zgodnie z legendą nie spada, bo leży pod nią włos samego Buddy) oraz starożytna stolica Pagan, gdzie zagęszczenie budowli sakralnych jest chyba największe na świecie. Łącznie wznosi się tu 5 tys. świątyń buddyjskich i hinduskich, a najważniejszą z nich jest zbudowana na planie krzyża greckiego świątynia Anandy. Ważnym miejscem kultu dla wyznawców buddyzmu jest także Pegu, które niegdyś pełniło funkcję głównego ośrodka administracyjnego oraz centrum kulturalno-handlowego na południu kraju. Szczególnym zainteresowaniem cieszą się tutejsza wielka stupa Shwe Hmaudau oraz pagody Hintha Gong i Kyaitkpun.

Do wyjątkowo malowniczych regionów Birmy należą okolice bardzo płytkiego i otoczonego ze wszystkich stron górami jeziora Inle. Na jego brzegach rozciągają się wioski z drewnianymi świątyniami, kolorowymi targami oraz domami na palach, a do ulubionych zajęć tutejszych mnichów należy tresowanie kotów skaczących przez obręcze.

Poza tradycyjnymi turystycznymi szlakami wypełnionymi tłumami sprzedawców i naciągaczy znajduje się Mrauk U – kompleks świątyń wzniesionych na przełomie XV i XVI wieku. Miłośnicy dzikich plaż odnajdą spokój w Ngapali, gdzie turkusowa woda, biały piasek, zielone palmy sprzyjają wypoczynkowi, a wielbiciele nurkowania dadzą upust swojej pasji przemierzając głębiny Archipelagu Mergui – miejsca od niedawna otwartego na turystów. Druga Szlachetna Prawda buddyzmu głosi, że przyczyną cierpienia jest pragnienie. Podróż do Birmy, kraju, w którym czas się zatrzymał dawno temu, a widok białego Europejczyka w niektórych miejscach należy do zjawisk wyjątkowych, z pewnością zaspokoi pragnienie egzotycznej podróży.