Boliwia

Boliwia nie posiada dostępu do morza, ma za to znacznie więcej: ośnieżone szczyty And; ogromny, prawie całkiem pozbawiony drzew płaskowyż Altiplano Boliwiano; najwyżej położone, żeglowne jezioro świata – Titicaca, na którego wyspie Isla del Sol według legend Inków narodził się biały bóg Viracocha, pierwsi Inkowie, a także samo słońce; Nizinę Boliwijską; Nizinę Amazonki; lasy równikowe, pokrywające połowę kraju; największą na świecie pustynię soli Salar de Uyini, gdzie doświadczyć można kaktusowych wysp, aktywnych wulkanów, dymiących gejzerów i stad tysięcy flamingów; sawanny, a także niedostępne i prawie bezludne Gran Chaco, gdzie przyroda zachowała swój pierwotny charakter.

To nie wszystko: poszukujący mocnych wrażeń mogą odbyć podróż przez tzw. „drogę śmierci” w regionie Yungas; początkujący alpiniści wspiąć się na najłatwiejszy sześciotysięcznik świata, Huayna Potosí (6088 m n.p.m.); dociekliwi odwiedzić górę Cerro Rico, tzw. „pożeraczkę ludzi”, gdzie wydobywano minerały przez ponad trzy wieki, co było głównym źródłem dochodu budżetu Królestwa Hiszpanii; roztańczeni zaś mogą w Oruro wziąć udział w karnawale, drugim po Rio De Janeiro w całej Ameryce Południowej, gdzie tańczy się w rytm tańca El Diablada.

Gdy już przemierzymy stepowe i górskie obszary, przedrzemy się przez dżunglę, poznając jej zakątki i cuda natury, zwiedzić nam pozostanie malownicze kolonialne miasta i wioski. Wśród nich koniecznie należy zajrzeć do: Sucre, konstytucyjnej stolicy Boliwii z piękną hiszpańską architekturą, o której mówi się, że tu można poczuć smak prawdziwej Boliwii; La Paz, najwyżej położonej stolicy świata, gdzie pożary wygasają niemalże same; oraz Potosi (4070 m n.p.m.), uważanym za najwyżej położone miasto na świecie.

Do tego kraju, gdzie poprawia się nastrój i zaspokaja głód żując kokę, przyciągają turystów również mieszkańcy, których 60 proc. stanowią Indianie Keczua i Amara, odróżniający się na tle innych narodów kontynentu. Uważani za niedostępnych, zamkniętych w sobie ludzi, unikających kontaktu z gringo, fascynują swą postawą przybyszy z Europy. To zazwyczaj biedni, ciężko pracujący ludzie, zmuszeni żyć w ciężkich warunkach przyrodniczych, do których się jednak zdołali świetnie się przystosować.

Boliwia to najbardziej fascynujący i różnorodny kraj kontynentu, często nieprzewidywalny, czasami niebezpieczny, który spodoba się przede wszystkim tym, którzy uciekają od tłumów turystów – tam po prostu ich nie ma.