Czechy

Jako Polacy mamy dużo szczęścia – ze względu na podobne języki, kawałek wspólnej historii i poczucie „bycia Słowianami” jest duża szansa, że Czesi zaproszą do wspólnego stołu, zaproponują piwo lub śliwowicę i opowiedzą o codziennym życiu. Słuchając takich historii, widać wyraźnie ważność przynależności do regionu (Czech, Śląska lub Moraw), trochę nieufności w stosunku do Zachodu, niechęć do mieszkańców Pragi oraz swego rodzaju słodko-gorzkie poczucie humoru. Można odnieść wrażenie, że jako naród w wielu punktach jesteśmy podobni do Czechów.

Oczywiście sporo się też różnimy. Ogromna większość Czechów to ateiści, co ciekawe, jest to poniekąd wynikiem historii i stanowi element tożsamości narodowej. Mówi się, że w miastach czeskich turyści zwiedzają jedynie stare kościoły, bo nowych już się nie buduje.

Czechy dobrze zwiedzać samochodem (ze względu na dość dobrze rozwiniętą sieć autostrad i dróg szybkiego ruchu) lub pociągiem. Czeskie koleje oferują dobre połączenia między miastami, bilety w przystępnych cenach oraz zniżkę grupową, gdzie, co ciekawe, grupę stanowią już dwie osoby. Można również pokusić się o podróżowanie rowerem, jednak pamiętać należy o pagórkowatym ukształtowaniu terenu, co czynić może taką wyprawę wymagającą pod względem kondycji. Przez całe Czechy wytyczone są ścieżki rowerowe, jednak czasem należy ją dzielić z samochodami, również ciężarowymi. Duże utrudnienie stanowi niemożność przewożenia rowerów pociągami przez granicę polsko-czeską.

Nie bez znaczenia jest pytanie, czego szukamy w podróży. Czechy mają bardzo wiele do zaoferowania, ale po różne rzeczy należy udać się w różne miejsca. Jeżdżąc „szlakiem miejskim” warto z pewnością obejrzeć Olomouc – uniwersyteckie miasteczko położone na Morawach. Jego intrygującą atrakcją jest zegar astronomiczny, który podczas kolejnej modernizacji w czasach komunistycznych stał się zegarem przedstawiającym życie proletariuszy, robotników itd. Wartym uwagi, a nieoczywistym punktem wyprawy do Czech, powinien być Zlin – miasto Baty. Interesujące zarówno pod względem architektonicznym, jak i społecznym; połowa miasta została przez Batę zbudowana, druga zaś upamiętnia ten fakt.

Pomiędzy głównymi miastami, w mniejszych miejscowościach i wsiach będzie bardziej czesko, kolorowo, folklorystycznie. Nad Wełtawą – zamki jakby prosto z bajki. Góry i pagórki – mniejsze i większe. Uzdrowiska i miejsca dla narciarzy. Warto dać Czechom szansę – pozwolić się zaprosić, zaciekawić, zaintrygować. Państwo różnorodne i zaskakujące pod każdym względem znajduje się niemal za rogiem – to wstyd nie poznać go bliżej.