Kwestionariusz Podróżnika

 

Ola Synowiec

fot. la Synowiec

1. W swoją pierwszą podróż wybrałam się do...

... Włoch, ale wylądowałam w Hiszpanii. Jako fanka AC Milanu musiałam zobaczyć stadion tej drużyny, wystawiłam więc kciuk i ruszyłam. Myślałam, że to zajmie o wiele dłużej, ale już po dwóch dniach od wyjechania z domu, byłam na San Siro. Nie wiedziałam, że autostop jest tak łatwy i szybki. Zdecydowałam, że jadę dalej. Zwiedziłam po drodze wiele krajów Europy i podróż skończyłam w Hiszpanii.

2. Miejsce, do którego chcę wrócić to...

... oczywiście Meksyk. Ostatnio, gdy kupowałam bilet do Meksyku w normalnej cenie, widziałam Peru za 1100 zł, ale moje serce zabroniło mi gonić za okazją, bo już dawno wybrało Meksyk. No ale generalnie lubię wracać wszędzie. Patrzeć, co się zmieniło, odwiedzać stare kąty i starych znajomych.

3. Mój ulubiony kraj to...

... poza Polską, oczywiście Meksyk. Moja polska znajoma, która tam mieszka, mówi, że Meksyk jest jak Polska tylko bardziej. I rzeczywiście coś w tym jest. Połączenie polskich cech narodowych z domieszką spontaniczności, ciepła, kiczu, niesamowitej religijności, gorących tańców i pysznego jedzenia sprawia, że spędzam w Meksyku sporą część roku. Czuję, że już zawsze będę dzielić życie między Polskę i Meksyk.

4. Inspirację do podróży czerpię...

Często z filmów. Spędziłam dzieciństwo w wypożyczalni kaset video mojego taty, więc na każdy temat mam filmowe skojarzenie. Tutaj w Meksyku raz nawet wybrałam się w podróż szlakiem filmu „I twoją matkę też”.

5. Moja ulubiona podróżnicza książka to...

Jeśli mówimy o Meksyku, to zawsze mam przy sobie „Labirynt samotności” Octavio Paza. Nie jest to łatwa lektura, ale pozwala spojrzeć na Meksyk w głębszy, bardziej filozoficzny sposób.

6. Podróżnikiem, którego najbardziej cenię jest...

... mój kolega Paweł Skawiński. Paweł jest korespondentem PAP w Indiach, autorem książki „Gdy nie nadejdzie jutro”, jak również filmów i artykułów podróżniczych. Pomagał także zbudować piekarnię dla lokalnej społeczności w Nepalu. Cenię Pawła za jego zaangażowanie i za to, że ma siłę i odwagę walczyć o lepszy świat.

7. Najbardziej niebezpieczna przygoda w podróży...

Nie mogę sobie przypomnieć, wszystko, co przychodzi mi do głowy, to zamachy na moją cnotę. Raz na przykład włoski kierowca autostopu nalegał, żeby zakończyć podróż z jego kolegą i z nim hotelu. Nalegał tak przez kilka godzin jazdy i się nie zatrzymywał, więc miałam niezłego cykora. Ale gdy za którymś razem powiedziałam „nie”, powiedział: „no trombare – no problem” i wysadził mnie tam, gdzie chciałam.

8. Najfajniejsza przygoda w podróży...

Było ich sporo! Myślę, że większość z nich jest związanych z małością tego świata, ze spotykaniem znajomych w najbardziej niespodziewanych miejscach. Kiedyś spałyśmy z koleżanką na gejowskiej plaży w Hiszpanii w samym środku gejowskiej orgii (szczegóły na priv, przygoda sama w sobie:)). W którymś momencie podbiegli do nas dwaj chłopcy, którzy nie mieli tego szczęścia co my – nie byli dziewczynami i ich sen na plaży okazał się dużo mniej spokojny. Okazało się, że to Polacy. Przegadaliśmy całą noc, ale rano zniknęli. Nawet nie zobaczyłyśmy ich twarzy, bo było ciemno. Jakiś czas później zaczęłyśmy rozmawiać z jakimiś chłopakami na festiwalu w Polsce i od słowa do słowa – okazało się, że to chłopcy z gejowskiej plaży!

9. Największe podróżnicze rozczarowanie przeżyłam w...

Nie zdarzyło mi się. Wszędzie można znaleźć coś ciekawego. Nawet jeśli jest to kurort all inclusive w Tunezji z dala od wszelkiej cywilizacji.

10. Najohydniejsza potrawa, jaką zdarzyło mi się jeść w trakcie podróży…

Generalnie kocham się w jedzeniu i wychodzę z założenia, że skoro ludzie coś jedzą bez przymusu, to znaczy, że to musi być dobre. Niestraszne mi koniki polne, mrówki czy piwo z ostrym sosem, krewetkami i małżami w środku (meksykańskie smakołyki). Raz tylko nie mogłam dokończyć posiłku. To było w Brazylii. Byliśmy w restauracji w małej wiosce nad brzegiem rzeki i znajomi zamówili dla mnie jakieś danie. Był kawałek mięsa o przekroju szerokości większej niż moje udo. Zapytałam więc kelnera, co to. Powiedział, że wąż. Zapytałam, skąd ma tego węża. Odparł, że z tej rzeki, tuż obok. Nie mogłam skończyć kolacji. Ale nie dlatego, że jedzenie było niedobre:)

11. Najbardziej ekstremalny/najdziwniejszy nocleg w podróży to...

... z pewnością trumna, w której spałam na Couchsurfingu w Tallinie. Cały dom był zresztą żywcem wyrwany z horroru i wymalowany w środku czarną farbą, a lokatorzy nie wychodzili z niego przed zmrokiem. Po zmroku zaś zabrali mnie do opuszczonego carskiego więzienia...

12. Najbardziej absurdalna/ekstremalna/najdziwniejsza przygoda w podróży...

... przydarzyła mi się znów w Brazylii. Miałam spać na Couchsurfingu u pewnego starszego profesora i jego syna. Na początku nie wyszli po mnie na przystanek, mimo że obiecali, a ja znałam tylko ulicę oraz fakt, że ich brama jest czarna. Był środek nocy, ulica okazała się być pośrodku dżungli, a w nocy wszystkie bramy są czarne. W końcu trafiłam, a panowie jak gdyby nigdy nic przygotowywali kolację. Znaczy przygotowywał profesor, bo jego syn zajmował się rzucaniem jedzeniem po ścianach, łapaniem mnie za ramiona i mówieniem o tym, że ten świat nie jest realny. Powiedział też, że gdyby mnie teraz zabił, to wcale bym nie umarła, bo wszystko wokół jest iluzją. Ojciec zaś nic sobie z tych opowieści nie robił i udawał, że wszystko jest ok. W końcu się odezwał i zaproponował mi kilkudniową wycieczkę na koniach. „Tylko my, konie, plaża, namiot i światło księżyca” – mrugnął do mnie porozumiewawczo oczkiem. Zaprowadził mnie do mojego pokoju, a ja modliłam się, żeby dał się on zamknąć od środka. Okazało się, że pokój już jest zamknięty. W środku zabarykadowały się dwie inne przestraszone couchsurferki. Brazylijki pakowały manatki i uciekały. Powiedziały, że nie mogą mnie tak zostawić i wzięły mnie ze sobą. Jeździłyśmy razem przez następny tydzień.

13. W podróży najbardziej męczy mnie…

... ciągłe targowanie się. Naprawdę lubię się targować i jest to wielka frajda, ale gdy chcę się napić wody, a cały rytuał przeciąga się w nieskończoność, to już frajdą nie jest. Dlatego raczej wybieram inne kierunki niż na przykład Maroko czy Indie, gdzie bez targowania nie możesz postawić kroku.

14. Wracając z podróży...

organizuję imprezę dla znajomych. Zawsze urządzam imprezy powitalne i pożegnalne, nawet gdy wyjeżdżam tylko na miesiąc czy dwa. Zawsze to okazja do zabawy i spotkania znajomych, którzy pewnie nawet by nie zauważyli, że mnie przez ten czas nie było:)

15. Podróże to dla mnie...

... przyjemne wyrwanie się z bezpiecznych pieleszy i poznanie się na nowo. Na drugim końcu świata nikt mi nie powie: "Ola, to zupełnie nie w twoim stylu". W podróży możesz być, kim chcesz, cały bagaż skojarzeń z twoją osobą zostawiasz w domu. Jeśli ktoś mnie polubi, to wiem, że zawdzięczam to tylko sobie i są to jedne z najmilszych chwil w podróży.

16. W kolejna podróż wybiorę się do…

W te wakacje chcę pojeździć po Polsce i po Europie. To jedyny dogodny moment, nie lubię jeździć w mrozie. Potem zapewne powrót do Meksyku.