Węgry

Pod względem językowym Węgrom najbliżej do Finów i Estończyków (indoeuropejska rodzina językowa), historia natomiast w dość zaskakujący sposób zbliżyła ten naród do Polaków. Do dziś w obydwu językach funkcjonuje powiedzenie „Polak, Węgier dwa bratanki. I do szabli, i do szklanki” (węg. Lengyel, magyar – két jó barát, együtt harcol, s issza borát). Liczne są przejawy wzajemnej sympatii, czego najlepszym przykładem jest Dzień Przyjaźni Polsko-Węgierskiej obchodzony na Węgrzech 23 marca.

To państwo dość jednorodne pod względem etnicznym i wyznaniowym. Romowie, którzy mieli duży wpływ na wiele aspektów kultury węgierskiej (zwłaszcza muzyki) stanowią dziś nieliczną mniejszość. Węgrzy należą do UE i NATO, jednak często lubią zachowywać autonomię w swych decyzjach. Jako jedyni obok Islandii nie udzielili poparcia amerykańskiej wojnie z terroryzmem.

Kuchnia węgierska słynie w Europie z intensywnego, ostrego smaku potraw i dobrego wina. Słowo gulasz weszło na stałe do innych języków, choć to, co się pod tą nazwą kryje często różni się od oryginalnego, węgierskiego dania. Również halászlé – pikantna zupa rybna; oraz ostre kiełbasy i salami stanowią dumę tradycyjnej kuchni. Potrawy obfitują w przyprawy i warzywa, zwłaszcza w paprykę, która stała się symbolem gotowania na sposób węgierski. Z win węgierskich najbardziej popularny jest tokaj oraz Egri Bikavér (Bycza Krew), choć wiele innych gatunków jest również wartych spróbowania. Zresztą, region Tokaj położony w północno-wschodnich Węgrzech słynie z doskonałych win, które zdobyły kiedyś uznanie we Francji – król Ludwik XIV zachwycony tokajem, określił je jako „wino królów i król win”. I jest w tym sporo racji.

Balaton – największe jezioro w Europie Środkowej cieszy się dużą popularnością, a przez samych Węgrów, którzy nie posiadają dostępu do morza jest określane jako „węgierskie morze”, które pełni też funkcję „węgierskiej riwiery” z mnóstwem hoteli, pubów i dyskotek. Nieco zaciszniej jest przy jego północnych brzegach, gdzie znajduje się również wiele winnic.

Wspomnieć trzeba z pewnością o miastach, a przede wszystkim o stolicy – Budapeszcie, którego atrakcje można wymienić jednym tchem: Wzgórze Gellerta, budynek Parlamentu, wyspa Małgorzaty, kościół Macieja, Baszty Rybaków czy Zamek Królewski. Budapeszt na tle niewielkich Węgier wydaje się ogromną metropolią, zresztą rozwijał się w czasach monarchii austro-węgierskiej, po której rozpadzie okrojono kraj o 2/3 terytorium, natomiast stolica pozostała w niezmienionym kształcie.

Każdy „enofil” – koneser wina – z pewnością słyszał o mieście Eger, tamtejszej Dolinie Pięknej Pani i Egerskim Towarzystwie Rycerzy Turystyki Winnej, do którego elitarnego grona należy zaledwie kilkadziesiąt osób. Podobno egzamin ze znajomości win jest bardzo trudny. Poza tym Węgrzy mogą poszczycić się również takimi ośrodkami jak Debreczyn, Miskolc, Segedyn, Pecz, Győr. Miejskie życie po węgiersku to wesoła i głośna zabawa nocą oraz mnogość zabytków, galerii, muzeów w ciągu dnia.

Węgry to pachnąca papryką kraina wina i śpiewu, w której nowoczesność przeplata się z tradycją, gdzie różnorodne atrakcje czekają na żądnych wrażeń turystów. Brzmi to jak slogan reklamowy? Być może, ale na Węgrzech naprawdę każdy może znaleźć coś dla siebie.