Karakorum Highway – ósmy cud świata

Karakorum Highway w prowincji Xinjiang, Chiny. Fot. taylorandayumi

Przykładem tego jest Karakorum Highway, czyli droga o długości około 1300 km, łącząca Chiny i Pakistan, która biegnie przez cztery pasma górskie – Himalaje, Karakorum, Hindukusz i Pamir. Trzeba pamiętać, że są to najwyższe góry świata, a droga wiedzie krętymi ścieżkami, po części wykuta jest w skale, a czasem widać z niej pięćsetmetrowe przepaście. „Highway” może być nieco mylące, nie jest to bowiem autostrada we właściwym tego słowa znaczeniu. To po prostu droga na dużej wysokości. Spektakularna – dodajmy.

Początki

Tego ogromnego wzywania inżynierskiego podjęły się Pakistan i Chiny już na przełomie lat 60. i 70. Postanowiono wytyczyć trasę, która łączyłaby pradawne trakty, stanowiące odnogi Jedwabnego Szlaku. Niegdyś droga ta pozwalała na wymianę handlową między Cesarstwem Chińskim a Zachodem. Prace realizowano niezależnie od siebie, po obu stronach granicy.

Budowa najwyżej położonej drogi na świecie trwała przez ponad dwadzieścia lat. Ukończono ją w 1980 roku, jednak dopiero w 1982 roku odbyła się oficjalna inauguracja, zaś cztery lata później mogli pojawiać się już na niej turyści. Przez cały okres budowy brało w niej udział około 20 tysięcy chińskich i 15 tysięcy pakistańskich robotników. Ponad 500 osób straciło życie. W takich okolicznościach powstawała jedna z ciekawszych dróg na świecie, która połączyła Kaszgar w Chinach z Islamabadem w Pakistanie.

Niestety mimo ogromu energii i istnień ludzkich, które pochłonęła ta budowa, Karakorum Highway nie należy do najtrwalszych dróg. Osuwiska czy powodzie nieustannie atakują różne odcinki, odcinając je od reszty trasy. Głównie chińscy robotnicy próbują naprawiać zerwane mosty i zniszczoną nawierzchnię. Jest to jednak wciąż syzyfowa praca. Pomimo niewygód i wielu przeszkód można spotkać dużo samochodów, autobusów i rowerzystów.

Część chińska

Około pięćsetkilometrowy odcinek Karakorum Highway znajduje się po stronie chińskiej, w prowincji Xinjiang. Oficjalnie nazywa się China National Highway 314 „G314”. Prowadzi przez 80 km z Kaszgaru na południowy-zachód, by później skręcić ku kanionowi rzeki Ghez, znajdującej się pomiędzy górami Chakragil na północy i Kongur na południu. Region zamieszkują głównie Kirgizi. Droga wspina się w górę doliny i skręca na południe od góry Kongur, Jeziora Karakul i szczytu Muztagh Ata. Ten ostatni jest zaliczany do 50 najwyższych gór świata, zajmuje dokładnie 43. miejsce. Uznawany jest za najłatwiejszy do zdobycia siedmiotysięcznik.

Dalej droga prowadzi do miasta Tashkurgan, gdzie zobaczyć można zamek i ruiny fortecy pochodzące z dynastii Yuan (XIII-XIV wiek). Autostrada biegnie na zachód przez Przełęcz Wachdżir na wysokości 4923 m n.p.m. do Korytarza Wachańskiego. Stanowi on naturalną górską granicę między Chinami, Tadżykistanem, Pakistanem i Afganistanem. Droga wiedzie do Przełęczy Khunjerab, za którą rozciąga się już Pakistan.