W tydzień przez Wietnam

Wycieczka obowiązkowa

Z Ho Chi Minh City warto wybrać się na standardową wycieczkę oferowaną przez większość biur podróży – do Delty Mekongu. Jeżeli nie macie własnego środka transportu, to lepiej skorzystać z niedrogiej i zorganizowałem wycieczki. Za cenę 8 USD został nam zorganizowany czas na 9 godzin. Pływaliśmy większymi i mniejszymi łodziami, zaserwowano obiad i zorganizowano wiele degustacji. Absolutną koniecznością jest spróbowanie tamtejszych cukierków wyrabianych z mleka kokosowego. Ciekawostką jest to, że są zawinięte w dwie warstwy papieru, z czego drugą można zjeść razem z cukierkiem, gdyż jest zrobiona z ryżu.

Urokliwe kanały Delty Mekongu. Fot. Natalia Stecka

Decyzja o podróży w trybie przyspieszonym

 

Nocny autobus - przyczyna wielu radości :)

fot. Natalia Stecka

Jeszcze tego samego dnia czekała nas kolejna podróż. Dzień wcześniej postanowiłyśmy opuścić Ho Chi Minh City trochę wcześniej niż planowałyśmy. Miasto było zatłoczone i o ile centrum było zadbane, o tyle o przedmieściach jakby zapomniano, więc przeznaczyłyśmy więcej czasu na inne atrakcje. Z dawnego Sajgonu chciałyśmy dostać się do Hanoi, ale nie od razu. Miałyśmy ochotę zobaczyć kilka mniejszych miejscowości i udało nam się znaleźć transport idealny. Był nim nocny, z miejscami do leżenia… autobus! Za 35 USD wykupiłyśmy bilet na nocny autobus do Hanoi. W trakcie jazdy możemy zrobić sobie 3 przystanki na zwiedzanie w miastach wyznaczonych. W taki sposób miałyśmy zaplanowany postój w Nha Trang, Hoi An i Hue, a ostatecznym celem było Hanoi – stolica Wietnamu.

Szalony autobus nocny

Nasz autobus z miejscami do leżenia był niesamowity i zachwycałyśmy się nim do czasu, aż chciałyśmy się przespać. Wietnamscy kierowcy to szaleńcy, a w biurach turystycznych wykorzystują niewiedzę turystów, co sprawiło, że na samym końcu autobusu cztery Europejki miały napady dzikiego śmiechu, gdy ślizgały się na skórzanych „łóżkach” i wpadały na siebie na zakrętach lub przy hamowaniu prawie spadały z pierwszego piętra legowisk. Z własnego doświadczenia odradzam jeżdżenie „leżącymi” autobusami na samym końcu!

Nha Trang – bez słońca, jednak mimo wszystko gorąco. Fot. Natalia Stecka

Tajemnica Wietnamek i atrakcja turystyczna dla… tubylców

Nasz pierwszy przystanek – Nha Trang. Miasto, a właściwie miasteczko, które poza plażą nie oferuje zupełnie nic. Dowiedziałyśmy się o tym po przyjeździe, jednak wyszło to nam na dobre. Do kolejnego autobusu miałyśmy 12 godzin, co oznaczało cały dzień odpoczynku na plaży. Początkowo pusta plaża zaczęła się zaludniać, a my z odwagą ruszyłyśmy do wody. Po pewnym czasie zorientowałyśmy się, że wszystkie Wietnamki kąpią się w czymś podobnym do pidżamy. Chwilę nas zastanawiało dlaczego, jednak chyba rozwiązałyśmy tę zagadkę. W Azji panuje przekonanie, że im bledsza skóra, tym bardziej zaszczytny jest ród, z którego się pochodzi. Gdy wyjaśniłyśmy sobie nurtującą nas tajemnicę Wietnamek, zdałyśmy sobie sprawę, że grupka tubylców bacznie nam się przygląda i robi zdjęcia. Nasza jasna cera stała się atrakcją.

Jedwabne miasto

Kolejna noc spędzona w szalonym nocnym autobusie minęła spokojniej, więc gdy rano dotarłyśmy do Hoi An byłyśmy pełne zapału. Nieduże miasteczko zostało w całości wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a zawdzięcza to swojej urokliwej atmosferze. Część zabytkowa miasta składa się głównie z jednopiętrowych domków, na parterze których znajdują się kawiarenki i sklepy. Miasto to słynie przede wszystkim z wyrobu stosunkowo taniego jedwabiu. Panie – polecam kupno szytej na miarę sukni jedwabnej za niewielkie pieniądze!

Poza zakupami Hoi An oferuje nam kilka zabytków, z których najważniejszy to jedyny w Wietnamie kryty Most Japoński ze świątynią buddyjską. Po zwiedzeniu miasteczka, odświeżeniu się i posileniu, niedługo po południu ruszyłyśmy w czterogodzinną podróż do Hue.

Tajemnicze Hue

W Hue planowałyśmy spędzić pierwszą od trzech dni noc w guest-house'ie. Miasto jednak okazało się chyba nas nie chcieć. Po dotarciu na miejsce postanowiłyśmy potwierdzić swoją rezerwację na jutrzejszy autobus do Hanoi. Niestety nikt z Hoi Anu nie zadzwonił do biura turystycznego w Hue z naszą rezerwacją, a miejsc na następny dzień już nie było. Dostałyśmy wybór: jechać jutro, ale na siedząco 13 godzin albo za 20 minut na leżąco. Złe i zmęczone wybrałyśmy drugą opcję i pożegnałyśmy się z Hue nawet go nie poznając.

Z cichych uliczek w zgiełk wielkiego miasta

Stolica Wietnamu przywitała nas swoim zgiełkiem wcześnie rano. Udało nam się dosyć szybko znaleźć zakwaterowanie w niewielkim hotelu w samym centrum Hanoi. W trakcie śniadania w formie szwedzkiego bufetu przy recepcji znalazłyśmy przewodnik po Wietnamie i postanowiłyśmy z niego skorzystać. Pierwszy spacer po mieście był pełen wrażeń – tych pozytywnych, jak i negatywnych.

 

Ulotka z programem Water Puppet Theater

fot. Natalia Stecka

Hanoi jest pełne uliczek, na których odbywa się handel pewnym rodzajem produktów. Wchodząc na uliczkę z butami, skręcamy, by ujrzeć świat przypraw, a po kolejnym zakręcie widzimy panią walczącą z żabami uciekającymi z siatki. Zacisze małych ulic jest skontrastowane z niezwykle hałaśliwymi i ruchliwymi większymi ulicami, a przechodząc przez nie, prawie narażamy własne życie. Jeżeli nie spieszy się wam zbytnio, to moją propozycją na pierwszy dzień spędzony w stolicy jest spacer uliczkami a na koniec dnia spektakl w Water Puppet Theater. Jest to tradycyjny teatr wietnamski, w którym sceną jest woda, a aktorami – marionetki.

Dzień z zabytkami

Kolejny dzień spędziłyśmy intensywnie zwiedzając. Wśród zabytków i atrakcji turystycznych Hanoi można znaleźć Świątynię Literatury, czyli jedną z większych szkół konfucjańskich w Wietnamie czy Muzeum i Mauzoleum Ho Chi Minha, gdzie znajdziemy jego zmumifikowane ciało. Tylko nie wybierajcie się do wietnamskiego przywódcy we wrześniu, gdyż w tym czasie jest na konserwacji w Rosji – czyżby ucinał sobie pogawędkę Leninem? :) Innym ciekawym miejscem, do którego warto się wybrać jest katolicka katedra w samym centrum miasta. Nie należę do osób praktykujących, jeżeli chodzi o wiarę katolicką, jednak tamtejsza msza robiła wrażenie.

Wejście do Świątyni Literatury oraz jej mapka. Fot. N. Stecka

Przejażdżka skuterem – absolutny mus!

Umęczone pieszą wędrówką do Muzeum Ho Chi Minha, które okazało się być zamknięte w poniedziałki, postanowiłyśmy wrócić do centrum na skuterach. Za niecałe 2 USD każda z nas wynajęła swojego własnego kierowcę wraz ze skuterem i wmieszałyśmy się w tłum innych jednośladów na ulicy. Oczywiście gdyby na jezdnię w Hanoi wpuścić europejskiego kierowcę kraksa jest murowana, jednak tubylcy mają wprawę. Strach w oczach zobaczyłam, gdy na skrzyżowaniu po zapaleniu zielonego światła z każdej z czterech stron ruszyły pojazdy. Nie wiem jak oni to robią, ale nikomu nic się nie stało, a my gładko i bez przeszkód pokonaliśmy tę krzyżówkę.

Turyści vs wojsko

W Hanoi miałyśmy spotkać się z resztą naszych polskich znajomych i wspólnie, bo taniej, wykupić wycieczkę do zatoki Ha Long. Nasze spotkanie zorganizowaliśmy pod katedrą, gdzie ustaliliśmy wszystkie szczegóły i postanowiliśmy skorzystać z okazji, aby wszyscy razem pójść gdzieś na herbatkę i piwo. Knajpy wietnamskie działają na takiej zasadzie, że na niewielkiej przestrzeni w budynku można kupić napoje, a krzesła każdy musi wziąć sobie sam i ustawić – głównie na zewnątrz. Jako że grupa uzbierała nam się spora i rozgadała się głośno, to było nas widać i słychać z daleka. Dlatego właśnie postanowili nas odwiedzić żołnierze każąc nam się rozejść. Grzecznie pochowaliśmy krzesełka, a służby mundurowe odjechały. Ciągle było nam mało rozmów, a więc gdy tylko zniknęli za zakrętem usiedliśmy z powrotem. Oczywiście wojsko po pewnym czasie wróciło ponownie i tym razem postanowiliśmy usłuchać i rozejść się do swoich hoteli. Przegraliśmy 1:0, ale tak wyszło dla nas lepiej.

Zatoka marzeń

Z Hanoi konieczną wycieczką jest podróż do Zatoki Ha Long. W biurach podróży jest wiele opcji do wyboru: od jednego dnia spędzonego w zatoce do tygodnia nawet. Co tam będziecie mogli robić, zależy od tego, na ile się wybierzecie. My wybraliśmy opcję najtańszą i najkrótszą ze względu na ograniczony czas i fundusze. Mimo najuboższej wersji, to poza widokami na zatokę, dostaliśmy tradycyjny obiad i zobaczyliśmy jaskinię. Początkowo poranna mgła trochę ostudziła nasz entuzjazm, jednak rozpogodziło się i było jak w bajce! Przepiękne widoki rozpościerające się między tysiącami wapiennych i łupkowych wysp zaparły nam dech w piersiach.

Mglista jeszcze Zatoka Ha Long. Fot. Natalia Stecka

Zaraz po powrocie z Zatoki Ha Long przyszedł czas na pożegnanie się z Wietnamem. Kolejny nocny autobus miał nas zawieźć do Laosu. Przed wyjazdem jeszcze ulubiony posiłek – pierożki smażone na głębokim oleju – i wydanie ostatnich dongów (waluta wietnamska). Rozstanie z Wietnamem było trudne, gdyż urzekł on różnorodnością a także otwartością ludzi. Mimo wielu nieoczekiwanych zmian planu wszystko się udało i kraj pozostawił po sobie same miłe wspomnienia.