Nie tylko sznycel, czyli kuchnia po wiedeńsku

 

Pałac Schönbrunn, rezydencja cesarza Franciszka Józefa i cesarzowej Sissi

fot. Anna Kraus

Cesarski pałac Schönbrunn to symbol Wiednia. Świetność osiągnął w drugiej połowie XIX wieku za panowania cesarza Franciszka Józefa. Monarsze apartamenty zyskały wówczas wystrój w stylu późnego rokoka. Podczas zwiedzania pałacu moją uwagę przykuła jadalnia o białych ścianach zdobionych złoceniami, z młodzieńczym portretem Franciszka Józefa wiszącym w centralnym miejscu. W tej komnacie cesarz gościł na obiadach wysokich rangą wojskowych i urzędników. Zasiadali oni na krzesłach obitych czerwonym suknem, przy długim stole nakrytym śnieżnobiałym płótnem i udekorowanym kwiatami. Posiłki spożywano tu dostojnie i bez pośpiechu. Głównym daniem był zwykle gulasz po wiedeńsku, ulubiona potrawa Franciszka Józefa.

Obecnie w stolicy Austrii gulasz ten cieszy się nie mniejszą popularnością niż sznycel czy jabłkowy strudel. Postanawiam spróbować tej potrawy w „Salm Braeu”, restauracji ulokowanej w dawnym klasztorze salezjanów przy Rennweg 8. W weekendy trudno jest tam znaleźć wolny stolik. Doskonałej jakości piwo z restauracyjnego browaru przyciąga zarówno wiedeńczyków jak i turystów zwiedzających pobliski pałac Belvedere. Dodatkową atrakcją jest ubiór kelnerów, którzy noszą tradycyjne, krótkie spodenki.
Zamawiam gulasz i po kwadransie na moim stoliku zjawia się duszona wołowina w zawiesistym sosie podana z dodatkiem kartofli. Jest soczysta, a sos pachnie węgierską papryką i majerankiem. Palce lizać! Obiad popijam miejscowym pilsem, który w smaku przypomina polskie Tyskie, jest jednak bardziej ostry.

Cesarzowa Sissi rzadko jadała obiad ze swoim mężem, Franciszkiem Józefem. W przeciwieństwie do cesarza nie gustowała w tłustej, wiedeńskiej kuchni. W celu utrzymania pięknej figury spożywała wyłącznie lekkie posiłki, często też stosowała głodówki. Być może polubiłaby „Suppenbar.at” przy Alserstrasse 21, który oferuje znakomite dania z drobiu oraz potrawy wegańskie i wegetariańskie.

 

'Suppenbar.at" – najpopularniejszy bar z zupami w Wiedniu

fot. Anna Kraus

„Suppenbar.at” znajduje się w pobliżu uniwersytetu, więc w porze lunchu jest oblężony przez studentów niczym Wiedeń przez Turków w 1683 roku. Na szczęście, zjawiam się tam tuż przed przerwą obiadową. Siadam na wysokim barowym stołku i przeprowadzam degustację. Dania kuchni indyjskiej są znakomite. Mulligatawny, rosół z mleczkiem kokosowym i czerwoną soczewicą, urzeka delikatnym smakiem. Corny curry z kurczakiem, marchewką i cukinią jest trochę ostre. Na deser zamawiam KoKoMi, ryż gotowany na mleku kokosowym, przyprawiony cynamonem, kardamonem i gałką muszkatołową. Jest trochę klejący, ale ma ciekawy smak.

 

Klienci "Suppenbar.at" tłoczą się w kolejce po pyszną zupę

fot. Anna Kraus

Kiedy Franciszek Józef nie musiał wydawać oficjalnych obiadów, posiłki spożywał w swoim gabinecie. Jadł przy biurku zasłanym papierami, nie chcąc na dłużej odrywać się od pracy. W pałacu Schönbrunn z gabinetem cesarza sąsiaduje małe pomieszczenie, w którym kamerdyner przygotowywał mu przekąski, kawę i herbatę.

Tymczasem ja udaję się na kawę do jednej z tradycyjnych wiedeńskich kawiarni. „Hawelka” przy Dorotheergasse 6 została założona w 1939 r., ale popularność zyskała dopiero po wojnie. Niegdyś bywali tam przedstawiciele artystycznej bohemy, dziś przy stolikach siedzą turyści, którzy chcą się poczuć jak Hundertwasser. „Hawelka” jest mała i przytulna. Nawet w dzień panuje tu półmrok, więc trzeba palić lampy. Na ścianach wiszą obrazy i plakaty. Umeblowanie stanowią okrągłe stoliki, drewniane krzesła oraz fotele i kanapy obite czerwonym materiałem w żółte pasy. Kelnerzy są ubrani garnitury, a pod szyjami mają czarne, szykowne muszki. Żartują z gośćmi i polecają im desery spoza jadłospisu. Ja daję się skusić na ciasto pączkowe z marmoladą. Jest przepyszne i świetnie pasuje do kawy po wiedeńsku.

 

Autorka artykułu w kawiarni "Hawelka"

fot. Anna Kraus

Monarchia austro-węgierska upadła w 1918 r., jednak popularność cesarza Franciszka Józefa i cesarzowej Sissi trwa nadal. Monarchowie spoglądają na nas nie tylko z dostojnych obrazów wiszących w pałacu Schönbrunn, ale także z niezliczonej ilości plakatów, pocztówek, koszulek, kubków i długopisów sprzedawanych w sklepach z pamiątkami. Ja kupuję Sissi Kugeln, marcepanowe pralinki zapakowane w eleganckie pudełko z wizerunkiem cesarzowej w koronie. Będą miłą pamiątką po kulinarnej podróży do Wiednia.