Expedition Croatia 2014 – wywróćmy swoje życie do góry nogami!

Teraz Chorwacja i wszystko na odwrót, wysokie temperatury, bardzo blisko do cywilizacji, blisko do morza, dookoła pełno obcych ludzi i w tym wszystkim garstka skoczków z Polski. To właśnie jest piękne w tym sporcie – zero rutyny. Co obiekt to zupełnie coś innego a tutaj mamy wsparcie miejscowej ludności i zaprzyjaźnionej ekipy Chorwatów, którzy też będą nam pomagać na miejscu.

Ale wracając do pytania... Rope Jump jest bardzo wyjątkową dyscypliną sportów ekstremalnych – garstka ludzi w Polsce się tym zajmuje – sam znam około trzech ekip w Polsce, które uprawiają ten sport. A bungee? O tym słyszał każdy, mimo że nie każdy odważył się na nim skoczyć to jednak każdy wie na czym polega taki skok.

Rope Jump jest o wiele bardziej uniwersalny niż bungee. Daje większą swobodę lotu skoczka, daje możliwość przeróżnych akrobacji w trakcie skoku, daje dłuższe swobodne spadanie – coś co jest w trakcie skoku najcenniejsze. A przede wszystkim jest bezpieczniejszy niż bungee ze względu, że każdy element układu jest minimum podwojony. Reasumując – chcemy promować ten sport nie tylko w Polsce, ale i na świecie, więc do dobrej promocji potrzebne są konkretne obiekty – Crvene Jezero jest właśnie jednym z nich.

Fot. Ropejump.pl

Na jakie trudności napotykacie, organizując taki wyjazd? Wiem, że obecnie zbieracie na niezbędny sprzęt, ale czy są jeszcze jakieś aspekty, które Was martwią? W końcu jako pierwsi będziecie skakać na linach nad Jeziorem Czerwonym!

Wiatr... podstawową przeszkodą jest właśnie wiatr. Ściany w Crvene Jezero nie są idealnie pionowe, stąd trzeba się bardzo mocno wybić w trakcie wyskoku. Będzie również zamontowany podest, który odsunie nas od grani jeszcze bardziej, jednak wiatr jest niewskazany podczas skoku. Przeszkodą jest też to, co nie zależy od nas. Czyli wszystkie miejscowe ustalenia. Jeśli chodzi o nas, to nie ma żadnego problemu. Natomiast do dziś nie doczekałem się pisemnej zgody ze strony Chorwackiego ministerstwa. „Ustna” zgoda już jest, ale „na gębę” się nie robi takich rzeczy. Mamy nadzieje, że lada moment już będziemy mieć na to papier. Crvene Jezero to pomnik przyrody, więc rządzi się trochę innymi prawami dlatego restrykcje eventu w tym miejscu są o wiele bardziej zaostrzone. Z naszej strony formalności zostały dopełnione.

Czy oprócz nowego, nieznanego miejsca i hardkorowej wysokości są nowe rzeczy, których będziecie chcieli spróbować podczas wyjazdu? Jakieś pomysły, niewypróbowane techniki? Czym jeszcze nas zaskoczycie?

Na pewno będziemy chcieli spróbować miejscowego wina „Prosek”, gdyż jest ono zachwalane przez każdego, kto z Chorwacji wraca :) Co do akrobacji – to może i widowiskowo wygląda, ale dla skoczka radykalnie skraca odczuwalny czas swobodnego spadania. My jedziemy tam delektować się każdą sekundą tego lotu, dlatego wyskok i sam lot odbywać się będą w sposób tradycyjny.

Fot. Ropejump.pl

Jesteście jeszcze przed wyprawą do Chorwacji, ale czy myśleliście już o kolejnych podróżach? Czy w przyszłości chcecie wyskoczyć gdzieś poza Europę?

Oczywiście, że planujemy następne skoki! Jest taka zależność, że im dalej pojedziemy, tym z wyższych wysokości będziemy mogli skakać, jednak na wszystko potrzebna jest kasa. Rope Jump jest non-profit. Jeździmy za swoje, skaczemy za swoje. Ekspedycja poza Europę to już są kolosalnie większe koszta. Sprzęt też swoje waży, więc transport samolotem, by nas po prostu zrujnował :) No i urlopy... każdy gdzieś pracuje, więc wiemy, jak ciężko o dni wolne całej ekipie w tym samym terminie. Dlatego staramy się większość takich wypraw ogarnąć w 9 dni – jak na razie to się nam udaje. Zdarzają się też wyjazdy weekendowe, gdzie bierzemy maksymalnie jeden piątkowy dzień wolny po to, aby wyjechać już w czwartek po pracy a wrócić w niedziele późną nocą po to, aby w poniedziałek już od 8 rano podbić kartę na zakładzie :) Tak było np. przy wyjeździe pod Monachium, gdzie w ciągu weekendu udało się nam oddać paręnaście skoków z czterdziestometrowego wiaduktu przejeżdżając w dwie strony ponad 1600 km.

Jakie było najbardziej ekstremalne miejsce, z którego dotychczas skoczyliście?

Tu mogę chyba śmiało powiedzieć, że były to skoki poza granicami Polski w nieczynnej kopalni miedzi i złota w jednej z ogromnych komór wydobywczych. Pojechaliśmy tam na zaproszenie innej grupy z Polski, która też zajmuje się skokami na linach. Przez trzy dni mieszkaliśmy w totalnej ciemności, 120 metrów pod ziemią w jednym z korytarzy tej kopalni. Skoki odbywały się z balkonu wpadającego prosto do gigantycznej komory wydobywczej. Budowa układu w takich warunkach to prawdziwy majstersztyk logistyki. A sam skok to kulminacja największego strachu przepleciona z ogromną dawką adrenaliny aplikowaną przez gigantyczną igłę wprost do krwiobiegu – słowa nie są w stanie opisać tych emocji.

Fot. Ropejump.pl

Dlaczego akurat rope jump? Co jest takiego w tym sporcie, czego nie znaleźliście w innych?

Frajda ze skoku powodująca, że sekunda nabiera niewymiernego znaczenia. Cieszenie się tymi krótkimi chwilami, które sprawiają, że chce się żyć jeszcze bardziej intensywnie! Przede wszystkim możliwość wykonywania tego sportu z dowolnego obiektu. Bungee ma swoje spore ograniczenia, zarówno w samym locie, jak i obiekcie, z którego można taki skok wykonać. Na Rope Jumpie skakaliśmy już z budynków, dźwigów, mostów, kopalni, kamieniołomów, klifów, kominów, zapór wodnych, stadionów piłkarskich... a można pewnie
jeszcze z wielu innych obiektów!

Co jest tutaj najważniejsze? Nie tylko w samej czynności skakania, ale też w treningach, przygotowaniach – w końcu najlepiej wiecie, że nie jest to przypadkowe „kłębowisko lin” :)

Jeśli chodzi o budowę układu, to w tym roku coraz częściej wałkujemy wśród ekipy prawidłowe rozkładanie i naciąganie układu. Mimo że każdy z nas skacze, to też chciałbym, aby każdy z naszej ekipy miał możliwość posiadania wiedzy, aby taki układ zbudować. Niezbędna jest oczywiście wiedza z technik linowych, zaufanie do sprzętu, opanowanie i dyscyplina. Część z nas ma karty taternika jaskiniowego, inni są instruktorami pierwszej pomocy, a jeszcze inni to instruktorzy technik linowych – stąd wiedza w zespole spora.

Staramy się robić wewnętrzne szkolenia z tych technik jak i samych skoków. Bo czym jest skakanie, jak po prostu zwykłym spadaniem? Nic bardziej mylnego :) Uczymy się jak panować w powietrzu nad własnym ciałem, jak się wybijać, jak układać to ciało tak, aby w powietrzu utrzymywać bezpieczną pozycję lotu. Uczymy się akrobacji – od salt w przód, poprzez salta w tył jak i skoki tandemowe, które dają mega dużo frajdy, bo swój skok i swoje przeżycia są podwajane przez drugą osobę, która skacze razem z nami.

Fot. Ropejump.pl

Fot. Ropejump.pl

Sami zajmujecie się konstrukcją, linami i innym sprzętem. Tak więc cała odpowiedzialność spada na was – bez wzajemnego zaufania się nie obejdzie. To, że sami za to wszystko odpowiadacie jest dla was plusem, czy też czasami boicie się, że coś wam umknęło?

To jest bardzo duży atut naszej ekipy, że jesteśmy samowystarczalni. W końcu nie robimy tego „od wczoraj”, a przez lata wypracowaliśmy swój własny sposób komunikacji, przekazywania informacji, podział obowiązków oraz role w ekipie. Dzięki temu jesteśmy sprawnie działającą małą organizacją do zadań specjalnych :) Procedury, które przyjęliśmy i tak wymagają powtórnego sprawdzenia przez drugą osobę wszystkich elementów układu, by w ten sposób wyeliminować błąd ludzki.

Czy macie jakieś porady dla tych, którzy mają dosyć stania twardo na ziemi? Jak przygotować się do pierwszego skoku: co robić, a czego lepiej unikać? A jeśli już się spodoba, to gdzie i jak trenować?

Nie warto tego robić na siłę – jeśli cię to nie kręci, ktoś cię do tego namawia, ale ty nie czujesz się przekonany – nie zmuszaj się do tego! To musi wyjść od samego siebie. Możesz się bać – ba! Powinieneś się bać, ale to jest właśnie ten strach, po który właśnie chcesz sięgnąć. My parę razy do roku robimy takie skoczne imprezy dla naszych znajomych i ich znajomych, ale jest to wąskie grono – od 30 do 60 osób. Jeśli ktoś chciałby jednak komercyjnie uprawiać ten sport, to w Polsce są trzy obiekty gdzie można skoczyć z wysokości 25, 40 czy nawet 220 metrów.

Nie pozostaje nic innego, jak życzyć udanych i zakręconych skoków! Przyznam, że ekipa Ropejump mocno mnie zainspirowała i sama chciałabym skoczyć, dostarczając tym samym do krwi sporą dawkę adrenaliny. Ich pasja zaraża, to pewne.

Wszystkich zaciekawionych odsyłam na stronę Ropejump.pl. Czekajcie na relację po ich powrocie!