Estonia – bałtycka perła

Budowa murów obronnych rozpoczęła się w XIII wieku i trwała nieprzerwanie kilka stuleci. W czasach największego rozkwitu Dolne Miasto otulone było przeszło 2500-metrowym kamiennym łańcuchem fortyfikacyjnym, na który składało się 45 baszt i pomniejszych wieżyczek. Do dnia dzisiejszego przetrwało 60-70% kompleksu, prezentują się szczególnie korzystnie od strony ulicy Rannamae. Najbardziej znaną basztą jest Kiek in de Kok, ma więcej niż 17 metrów średnicy, około 4-metrowej grubości mury, a jej wysokość sięga 44,5 metra! Nazwa baszty pochodzi z jednego z niemieckich dialektów i oznacza „zaglądać do kuchni”, co wiąże się z jej wysokością – wartownik ze szczytu baszty mógł bez problemu zaglądać w okna kuchni w Dolnym Mieście. W weekendy w baszcie rozbrzmiewa muzyka – organizowane są tam okolicznościowe koncerty.

Niedaleko Kiek in de Kok znajduje się Neitsitorn, czyli Dziewicza Wieża, która według sprzecznej z nazwą legendy była średniowiecznym więzieniem dla prostytutek. Obecnie wyższe kondygnacje zajmuje kawiarenka, która jest znana ze swojego uroczego tarasu, skąd rozciąga się widok na cały Tallin. Obie wieże wchodzą w skład tzw. Ogrodu Królów Duńskich, kompleksu alejek, ścieżek, ławeczek i zielonych zakątków. Może to nie Paryż, a właśnie Tallin jest zapomnianą stolicą kochanków?

Tartu – po studencku

Podobno najlepiej jest odwiedzić miasto podczas Wiosennych Dni Uniwersytetu, które wypadają na przełomie kwietnia i maja. Na Placu Ratuszowym organizowane są różne imprezy, jarmarki, tańce, konkursy i zabawy, biegi uliczne, pochody w średniowiecznych zbrojach, zaś okoliczne uliczki zapełniają się kolorowymi straganami i wesołymi ludźmi, którzy gorliwie biorą udział w licznych atrakcjach przygotowanych przez miasto. Na rzece Emajogi pojawia się specjalny wycieczkowy statek oraz aż roi się od kajaków i pontonów!

Starówkę od zabytkowego Uniwersytetu, wzniesionego w XIX wieku, dzieli kilka minut spaceru. W jego gmachu mieści się obecnie Tartuskie Muzeum Sztuki. Kolebką miasta jest wzgórze Toome, na którym wznosiła się Katedra św. Piotra i Pawła, jednak została doszczętnie strawiona przez pożar i nigdy jej nie odbudowano. Znajduje się tu zabytkowy budynek Biblioteki Uniwersyteckiej, zaaranżowanej na Muzeum Historii Uniwersytetu, co pozwala lepiej zrozumieć studencki charakter miasta.

Ozylia, czyli Saaremaa

Największa z estońskich wysp (a jest ich bagatela 1500!) oddzielona od swoich sióstr cieśninami Soela väin i Vajke väin, dawniej znana była pod niemiecką nazwą Ösel, a po polsku Ozylia. Prawda, że pięknie? Nazwa mówi sama za siebie, ta urocza wyspa przyciąga sielskim krajobrazem i pięknymi plażami, ma również dobrze rozwiniętą bazę noclegową i zaplecze rekreacyjno-wypoczynkowe. Całości dopełniają liczne zabytki między innymi zamek w Kuressaare i wiele obiektów sakralnych z czasów najazdu duńskiego. Ponadto na wyspie znajdują się dwa rezerwaty przyrody oraz rezerwat geologiczny, w którym można podziwiać kratery po meteorytach.