Opowieści z archiwum podróżnika – Grecja 2011 – migawka z Paxos

 

Zatoczka dla małych łodzi w Gaios

fot. Małgorzata Kaźmierczak

W sierpniu 2011 roku po raz pierwszy i pewnie ostatni pojechaliśmy, a właściwie polecieliśmy na wakacje z biurem podróży. Oczywiście doszło do wielu nieporozumień, bo biura podróży choć nie kłamią, to jednak nie mówią całej prawdy. I to wystarczy, żeby później poczuć się, delikatnie mówiąc, rozczarowanym. Nie chcę jednak opisywać tego, jak walczyliśmy w czasie pobytu z naszym nieuczciwym biurem i rezydentką, skupię się na tym, co było dobrego w tym wyjeździe.

Polecieliśmy na Korfu i to właśnie wybór Korfu na miejsce docelowe spowodował, że skorzystaliśmy z oferty biura, bo normalnie nie ma z Polski lotów na tę grecką wysepkę położoną na Morzu Jońskim. O samym Korfu z pewnością jeszcze napiszę, ale dziś chciałabym zamieścić tu krótką migawkę z naszego rejsu na Paxos i Antipaxos.

 

Jedna z tawern w Gaios

fot. Małgorzata Kaźmierczak

Wykupiliśmy wycieczkę już na miejscu, nie była ona uwzględniona w cenie biura podróży za nasz wyjazd. Musieliśmy ekstra dopłacić. Wykupiliśmy więc ten rejs przez nasze biuro, a po 3 godzinach znaleźliśmy miejscowe biuro, czyli greckie, które sprzedawało bilety na ten sam rejs w cenie o 20 euro mniej niż nasze biuro. Przepłaciliśmy więc o 100 EUR, ale warto było popłynąć. Trasa promu jest tak ustalona, aby dostarczyć turystom jak najwięcej atrakcji. Atrakcje były naprawdę różne, szczególnie dla nas – „wilków morskich”, którzy musieliśmy patrzeć na akt zbiorowego wymiotowania podróżnych na promie. Naprawdę należeliśmy do nielicznych, którzy znosili normalnie ten rejs.

 

Jaskinia na Paxos - widok z promu w drodze do portu w Gaios

fot. Małgorzata Kaźmierczak

Zanim jednak doszło do zbiorowego wymiotnego aktu, najpierw dane nam było podziwiać piękne widoki. Ogólny podziw osiągnął szczyt, kiedy zbliżyliśmy się do przepięknych jaskiń na Paxos. Pogoda była piękna, widoki zapierające dech i niewielu jeszcze miało problem z podróżą. Dlatego tę cześć rejsu wspominamy zdecydowanie przyjemniej.

Później prom zacumował przed Antipaxos i mieliśmy okazję się wykąpać i dopłynąć do małej, ale przepięknej białej plaży na Antipaxos. Amatorów kąpieli nie było jakoś szczególnie wielu, bo wiadomo, prom zatrzymał się w miejscu, gdzie jeszcze było dość głęboko i chyba nie każdy miał odwagę wskakiwać do wody, wiedząc, że do dna daleko, a na dopłynięcie do plaży też trzeba mieś siły, bo wcale blisko nie było.

Moja młodzież popłynęła oczywiście na plażę, ja pływałam w pobliżu promu, szczęśliwa, że znalazłam ucieczkę przed upałem w wodzie. W pewnym momencie chciałam wejść na „ambonę” na promie, z której wszyscy skakali do wody. Było to dość wysoko, ale weszłam, nie wiedziałam jednak, że jest aż tak śliska. I stało się. Pośliznęłam się i spadłam do wody, ale tak niefortunnie, że uderzyłam kilka razy o wszelkie metalowe wystające elementy promu.