Fryburg Bryzgowijski – w mieście słońca i kanałów

 

Fryburg Bryzgowijski i jego różne oblicza

fot. Marcelina Biesaga

Gdy opowiadam znajomym o mojej niedawnej podróży do Fryburga Bryzgowijskiego, zwykle patrzą na mnie dosyć podejrzliwie, komentując, iż nic im ta nazwa nie mówi.

Również i dla mnie pozostałaby bliżej nieokreślonym punktem na mapie Niemiec, gdyby nie pewien szczęśliwy wypadek.

Podczas dużej międzynarodowej imprezy sylwestrowej w rodzimym Krakowie miałam okazję poznać osobą studiującą właśnie w owym mieście. Nawiązana nowa przyjaźń zaowocowała zaproszeniem do odwiedzenia Fryburga. Ponieważ w mojej głowie od dłuższego czasu kiełkowały wizje nowych, choć nie do końca sprecyzowanych podróży, szybko podjęłam decyzję o przyjęciu zaproszenia i zabrałam się za przygotowania do wyprawy w nieznane.

Krótka analiza informacji dostępnych w Wikipedii uświadomiła mi, że Fryburg jest w istocie bardzo słynny w rodzimych Niemczech, a to za sprawą jego charakterystycznej pogody. Zgodnie ze statystykami meteorologicznymi jest to nie tylko miasto o najwyższych temperaturach w kraju, ale też (ku mojej radości) o największej liczbie dni słonecznych w ciągu roku.

Po zapoznaniu się z tak optymistycznymi statystykami pogodowymi przyszła kolej na znalezienie najbardziej dogodnej formy transportu do docelowego punktu podróży.

 

Fryburg Bryzgowijski i jego różne oblicza

fot. Marcelina Biesaga

Fryburg zlokalizowany jest w południowo-zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtenbergia. Miasto leży bardzo blisko punktu, w którym spotykają się granice Niemiec, Francji i Szwajcarii i to właśnie na styku tych granic zlokalizowane jest międzynarodowe lotnisko EuroAirport Basel–Mulhouse–Freiburg, do którego z Polski można dostać się na pokładzie niskokosztowych linii lotniczych.

Z samego lotniska do Fryburga kursuje natomiast dedykowana linia autobusowa. Po około 50-minutowym przejeździe jest się już na miejscu i można rozpocząć zwiedzanie.

Ja na termin wizyty wybrałam weekend w pierwszej połowie marca. Bilet lotniczy zakupiłam z czterotygodniowym wyprzedzeniem, ale na dobrą cenę można zapolować nawet na tydzień przed podróżą.

Na szczęście o miejsce noclegowe nie musiałam się martwić, bo miałam zapewniony kąt do spania, ale osobom, które nie znają nikogo na miejscu, znalezienie noclegu we Fryburgu również nie nastręczy żadnego problemu. W mieście jest zarówno dużo hoteli, jak i prywatnych kwater.

Gdy wylatywałam z Polski, żegnał mnie deszczowy i zimny marcowy poranek. Zdecydowanie marzyłam o zmianie klimatu i z niecierpliwością oczekiwałam, jaka aura powita mnie po dotarciu do Fryburga. Na szczęście okazało się, że miano najcieplejszego miasta Niemiec jest zdecydowanie zasłużone. Praktycznie od samego przyjazdu na miejsce przez cały weekend towarzyszyła mi piękna, słoneczna pogoda, bez ani jednej chmury na niebie!

 

Fryburg Bryzgowijski i jego różne oblicza

fot. Marcelina Biesaga

Moje pierwsze impresje po dotarciu do Fryburga i udaniu się ze stacji autobusowej w kierunku centrum historycznego to oprócz wspaniałej pogody, także rzucająca się w oczy mnogość młodych ludzi: przemierzających ulice na rowerach, odpoczywających na trawie w parkach, przechadzających się w małych międzynarodowych grupkach z szerokim uśmiechem na twarzy.

Zdecydowanie czuć tutaj atmosferę miasta uniwersyteckiego. Nie powinno to jednak dziwić, bo we Fryburgu mieści się jedna z najstarszych i najbardziej znanych niemieckich uczelni – Uniwersytet Alberta-Ludwika, a także szereg innych uczelni i instytutów, gromadzących studentów z wielu miast Europy i świata. Dodatkowego smaku dodaje miastu fakt, iż oprócz studentów można tu też spotkać bardzo dużo przedstawicieli ruchu hippisowskiego. Widok osób, które w marcowy wieczór spacerują po mieście o bosych stopach, z początku wprowadził mnie w konsternację. Szybko okazało się jednak, że to tylko dzieci kwiaty, które chętnie tu przybywają.

Kolejnym elementem, którego nie sposób przegapić po rozpoczęciu zwiedzania miasta, są wszechobecne w zabytkowej części Fryburga, miniaturowe kanały, zwane tutaj „Bächle”. Standardowo kanał taki ma około kilka centymetrów głębokości i przepływa poboczem ulic, ciesząc zmysły słuchowe delikatnym szmerem.

Jeżeli chodzi o historię fryburskich kanałów to sięga ona aż XIII wieku. Pierwotnie kanały te stanowiły źródło zaopatrzenia w wodę z przepływającej nieco poniżej miasta rzeki Dreisam i stosowane były zarówno w życiu codziennym mieszkańców, jak i też do gaszenia pożarów, które w tamtych czasach zdarzały się często.

Obecnie „Bächle” są jedną z podstawowych atrakcji turystycznych i symboli miasta, miejscem spotkań dorosłych, dziecięcych zabaw w statki i przy okazji źródłem ochłody w gorące, słoneczne dni.

 

Fryburg Bryzgowijski i jego różne oblicza

fot. Marcelina Biesaga

Historyczna część miasta to oprócz kanałów także labirynt małych uliczek, w których warto zagubić się na wiele godzin, bez mapy, przewodnika, ale za to na pewno z aparatem fotograficznym pod ręką.

Podczas zwiedzania uwagę zwraca brak jednego głównego rynku, ale za to obecność kilku małych ryneczków, reprezentujących bardzo różne style architektoniczne. Wokół każdego z nich rozlokowane są liczne kawiarenki, kramy z pamiątkami, i fontanny miejskie. Po drodze czeka natomiast wiele pięknych budowli, takich jak zbudowana w XIII wieku monumentalna Katedra Najświętszej Marii Panny, zabytkowy budynek ratusza oraz urokliwe domy z XVI i XVII wieku. Sama miałam okazję odwiedzić jeden z takich domów, w którym szczęśliwym trafem wynajmował mieszkanie dobry znajomy mojego fryburskiego przyjaciela. Miło było pospacerować po drewnianych balkonach łączących poszczególne domy od strony podwórza, posłuchać zgrzytania wielowiekowej podłogi w korytarzach budynków i napić się herbaty, spoglądając z okiem urokliwych pokoi, niczym rodowity mieszkaniec.

Uwaga: spacerując po rynkach i ulicach starego Fryburga uważać trzeba na wspomniane wcześniej kanały. Zatopiona w widoku lokalnej architektury kilka razy o włos uniknęłam „wpadnięcia” nogą do kilkucentymetrowego strumienia. Wprawdzie zagrożenia dla życia taki wypadek nie stanowi, ale w przypadku, gdy ktoś tak jak ja zwiedza miasto w zamszowych obuwiu, wygodniej pozostawić je jednak suche.

 

Fryburg Bryzgowijski i jego różne oblicza

fot. Marcelina Biesaga

Po zapoznaniu się z najważniejszymi zabytkami Fryburga w dalszej kolejności udałam się także na pobliskie wzgórze Schlossberg, które przynależy do słynnego masywu górskiego Schwarzwald (Czarny Las). Wysokość wzgórza to 456 metrów.

Sama nie należę wprawdzie do fanek wspinaczki, ale dojście na górę jest bardzo łagodne i każdy, bez względu na kondycję i wiek, powinien poradzić sobie bez problemu z pokonaniem tej trasy. Po drodze znajduje się wiele przystanków, gdzie można usiąść na chwilę i zaczerpnąć powietrza. Oprócz tego tuż przed szczytem zlokalizowany jest malutki park, w którym mieszkańcy Fryburga spędzają wolne chwile np. grając w bule, które w Niemczech cieszą się równie dużą popularnością, jak we Francji.

Od XI wieku zbocza wzgórza Schlossberg zabudowane były fortyfikacjami do obrony przed najeźdźcami. Obecnie w niektórych miejscach nadal można zobaczyć pozostałości średniowiecznych murów.

Po dojściu na szczyt czekał mnie widok stoków górskich otaczających Fryburg od wschodu i południa. Po zachodniej i północnej stronie roztaczał się natomiast kojący pejzaż dachów miasta skąpanych w promieniach zachodzącego słońca i to właśnie tą porę dnia zdecydowanie polecam na odwiedzenie wzgórza.

 

Fryburg Bryzgowijski i jego różne oblicza

fot. Marcelina Biesaga

Po pierwszym dniu przepełnionym zwiedzaniem zabytków, w dalszej kolejności przyszedł czas na poznanie trochę mniej turystycznej, ale za to bardzo urokliwej części Fryburga.

W odległości mniej więcej 15 minut tramwajem od centrum znajduje się 35-hektarowa strefa rekreacyjna o nazwie Seepark, z umiejscowionym pośrodku jeziorem Flückigersee. Tereny te uwielbiane są przede wszystkim przez studentów, a to dlatego, że obszar parku sąsiaduje bezpośrednio z częścią miasta, przeznaczoną pod akademiki.

Na zielonych łąkach wokół jeziora Flückigersee przesiadują dziesiątki młodych ludzi. Jest gwarno i kolorowo, ale jednocześnie bardzo relaksująco. Pełno tu rowerzystów, biegaczy, spacerowiczów. Na odwiedzających czekają atrakcje, takie jak ścieżki rekreacyjne, japoński ogród, plac zabaw dla dzieci, stacja ekologiczna, stadion, teren do mini golfa, kręgielnia, pontonowy most na jeziorze oraz wypożyczalnia łódek.

 

Fryburg Bryzgowijski i jego różne oblicza

fot. Marcelina Biesaga

Dla osób lubiących podziwiać panoramę miasta, dostępna jest również
15-metrowa, drewniana wieża widokowa. Wyjście na nią jest bardzo bezpieczne, a widok na góry Schwarzwald zdecydowanie wart pokonania dużej ilości stopni. I tutaj muszę się przyznać, że gdy początkowo patrzyłam na wieżę z daleka, nie do końca byłam pewna czy moja kondycja i lęk wysokości podołają zadaniu. Ostatecznie zmieniłam zdanie już na schodach wieży, gdzie napotkałam malutką dziewczynkę, która razem ze swoją mamą dziarsko wspinała się pod górę. Skoro ona dała radę, to i ja nie mogłam być gorsza!

W Seepark można spędzić praktycznie cały dzień, ale warto pamiętać, że w mieście znajduje się również około 15 innych, mniejszych parków, w których czas płynie równie przyjemnie.

Fryburg to jednak nie tylko zabytki i tereny zielone, ale też liczne wydarzenia kulturalne, dlatego przed wyborem terminu podróży polecam zajrzeć na oficjalną stronę miasta, gdzie publikowane są informacje nt. kalendarium lokalnych imprez. Wśród nich można wymienić np. odbywający się wiosną i latem festiwal wina, słynne, coroczne jarmarki bożonarodzeniowe, koncerty organowe w Katedrze Najświętszej Marii Panny i wiele innych.

Udając się do Fryburga warto wykorzystać także fakt, iż w centrum miasta znajduje się stacja kolejowa Freiburg Hauptbahnhof. Stąd odjeżdżają pociągi do wielu innych miejsc w południowo-zachodnich Niemczech, a także do nieodległych Szwajcarii i Francji. Niewielkim kosztem można zatem w ciągu jednego weekendu odwiedzić dwa, a nawet trzy kraje.