Rowerem wśród fiordów

Śladami trolli i nie tylko, czyli najpopularniejsze trasy

 

Witamy w raju dla rowerzystów

fot. iStockphoto

Najbardziej chyba znanym szlakiem jest droga Rallarvegen (Droga Kolejowa), powstała na początku XX wieku podczas budowy linii kolejowej Oslo-Bergen. Służyła pierwotnie robotnikom do przewozu materiałów i sprzętu, dziś zaś ze względu na malownicze położenie zachwyca co roku rzesze rowerzystów.

Szlak prowadzi górzystym płaskowyżem Hardangervidda od Haugastøl, przez stację kolejową w Finse (1222 m n.p.m.), do Flåm i Vatnahalsen lub Voss – droga w pewnym momencie rozgałęzia się i do wyboru mamy szlak o długości 80 lub 100 km.

Trasa jest wyjątkowo imponująca i spektakularna, po drodze bowiem podziwiać możemy takie atrakcje jak szumiące wodospady, wąwóz Klevagjelet i most Kleven oraz lodowiec Hardangerjokkulen. Turyści rozpoczynający wycieczkę od drugiej strony i startujący we Flåm muszą liczyć się z dwugodzinnym wpychaniem roweru kamienistą ścieżką do Myrdal. Możliwe jest pokonanie tego odcinka koleją, wiąże się to jednak z wydatkiem około 175 NOK od osoby plus rower.

Na trasie znajdziemy liczne punkty sprzedaży napojów i posiłków, jeśli jednak myślimy o zatrzymaniu się na nocleg, koniecznie zarezerwujmy miejsca z wyprzedzeniem. Możliwym rozwiązaniem jest oczywiście zawsze spanie pod namiotem. Szlak otwarty jest od połowy lipca do września – w innych miesiącach na drogach można spotkać śnieżne zaspy!

W ciągu całego roku możemy wybrać się za to na trasę rowerową nad Morzem Północnym przez Rogaland. Szlak ten prowadzi przez najdalej wysunięty na południe punkt Norwegii Zachodniej. Najpierw jedziemy starą i względnie opustoszałą drogą zachodniego wybrzeża z Egersund do Ogna, gdzie możemy już odnaleźć pierwsze z pięknych, piaszczystych plaż. Następnie trasa ciągnie się drogą Kongeveien wzdłuż wybrzeża przez Brusand i Vigrestad do Starej Plebanii w Hå.

Rozbudowana sieć spokojnych dróg i ścieżek rowerowych umożliwia urozmaicenie tej 300 kilometrowej trasy przez wyprawy podejmowanie w różnych kierunkach. Na przykład z Soli możemy pojechać w głąb lądu do Sandnes, a potem wzdłuż Gangsfjordu do Stavanger lub wybrzeżem przez Solę do Tungenes Fyr. Interesującą opcją jest też przemieszczenie się z rowerem z wyspy na wyspę – w tym celu wystarczy złapać prom w Ryfylke.

Wyjątkowo interesującym obszarem jest dolina Romsdal, w której znajdziemy jedną z największych atrakcji turystycznych Norwegii – Drogę Trolli (Trollstigen), prowadzącą z południowego krańca Åndalsnes do Geirangerfjord. Droga ta składa się z jedenastu serpentyn, w większości skręcających pod kątem 180 stopni i jest etapem wielu wycieczek rowerowych. Znajdziemy przy niej jedyny na świecie znak drogowy „Uwaga Trolle”.

Otoczona malowniczym pasmem górskim Romsdalsalpene dolina Romsdal oferuje turystom wiele niezapomnianych widoków. Północna ściana Trollryggen (1740 m n.p.m.) – Ściana Trolli jest najwyższym pionowym klifem w Europie, natomiast szczyty Trollttindane zadziwiają oryginalnymi kształtami – według legendy to weselny orszak trolli zamieniony w kamień.

W połowie Trollstigen znajdziemy kamienny most przerzucony nad wodospadem Stigfossen. Drogę kończy Geirangerfjord – długi na 16 kilometrów fiord otoczony stromymi, skalistymi zboczami, po których spływają liczne wodospady. Ze względu na strome podejście nie poleca się pokonywania trasy w kierunku północ-południe.

Interesujących szlaków mamy w Norwegii oczywiście dużo więcej. Jednym z sztandarowych celów rowerzystów jest na przykład Nordkapp – tzw. Przylądek Północny położony na wyspie Magerøya, którego skalisty klif zachwyca podróżników z całego świata. Popularnością cieszą się też trasy rowerowe pomiędzy miastami Voss i Bergen, wijące się między górami i fiordami, charakteryzujące się słabym ruchem i gwarantujące rowerzystom bliski kontakt z przyrodą. Świetnym celem na dłuższą wycieczkę objazdową są Lofoty – górzyste wyspy położone na Morzu Norweskim. Jeśli więc nie straszne nam trolle, niskie temperatury i wysokie ceny – warto wybrać się do Norwegii. Możliwości eksplorowania tego kraju na dwóch kołach są naprawdę szerokie.