Hołda Szarlota

Duch a ciało

Wśród lokalnych społeczników dyskutowano swego czasu nad możliwościami zagospodarowania terenu. Pierwszym, naturalnym skojarzeniem na tym górniczym obszarze, w którym religia zawsze odgrywała znaczącą rolę, było zaadaptowanie terenu pod kalwarię. Zgodnie z tradycją, która określa by kalwarie były zakładane na wzgórzach, tak aby swym położeniem przypominały Jerozolimę, miejsce wydawało się idealne. Inna opcja wychodziła naprzeciw ciału. Skoro na bergach od zawsze się zjeżdżało na sankach to dlaczego by nie uregulować terenu pod nartostrady. Ma się rozumieć, na igelicie, gdyż nierzadko występujące na stożku ogniska zapalne mogłyby topić pożądaną warstwę śniegu.Wbrew niezrealizowanym pomysłom, które rodziły się w bólach, nierzadko przy wtórze szyderczego rechotu, zupełnym cichaczem pojawiła się trzecia, absolutnie nieinwazyjna strona medalu.

Naturalna adaptacja

Dla niektórych prawie jak góra Lee w Griffith Park. Dla niektórych miejsce różnorodnych inicjacji. Idąc tropem Angelusa Lecha Majewskiego, coś w rodzaju czakramu – lokalnego miejsca mocy. Niektórych zachęca do ekspedycji geologicznych w poszukiwaniu odcisków skrzypów i widłaków w karbońskich łupkach mułowcowych, innym umożliwia rzetelne szkolenie w zakresie puszczania latawców.

Znaleziska z Szarloty. Fot. Adam Lukas

Całkiem naturalnie Szarlota zaczęła pełnić funkcję spacerową, turystyczną, motocrossową, rowerową a nawet biesiadną. Swego czasu, na piku można było się wygodnie rozsiąść na miękkiej, idealnie wypoziomowanej, zwróconej w kierunku zachodu kanapie. Miejsce jest skomercjalizowane w stopniu absolutnie zerowym. Najbliższą bazą, w której można się zaprowiantować, jest położony 500 metrów od podnóża sklep: Blaszok. W nim znajduje się wszystko, co niezbędne podczas prób zdobywania szczytu.

Turystyczny odcinek drogi okalającej hołdę przebiega z południa na północ. Właśnie w ten sposób można do niej najwygodniej podejść. Oczywiście kiedy sytuacja przy szlabanach zaczyna przybierać sensacyjny obrót, warto spokojnie odpuścić i niespiesznie przejść przez drugą (zazwyczaj niepilnowaną) bramę lub też po drodze spróbować (dosyć dogodnych) skrótów.

Od strony zachodniej, grzbietowej, znajdowały się tory, po których był wyciągany na linie wagonik z materiałem. Aktualnie znajdują się tam strzępy podkładów kolejowych i nieliczne śrubki. Po torze został jedynie podziurawiony grunt oraz zniekształcone skarpy. Z powodu degradacji torowiska, jeśli komuś przyjdzie ochota za zbieranie złomu bądź pieczenie kiełbasy, to powinien pamiętać, iż złom można znaleźć incydentalnie, gdyż teren jest porządnie przeczesany, a drewno trzeba wtaszczyć osobiście. Zresztą i tak drewniane pozostałości, na które z rzadka można się natknąć są przesączone ropopochodnymi substancjami, klejami czy innymi farbami. Swoją drogą, Szarlota może być uosobieniem przysłowia: dla chcącego nic trudnego. Chcesz upiec na szczycie kiełbasę? Proszę bardzo. Chcesz wychylić lampkę czerwonego wina ze szklanego kieliszka? Nikt nie broni. Szkopuł w tym, że całe potrzebne instrumentarium trzeba wnieść.

Miejsce sprzyja bardziej rekreacji aniżeli sportowej gonitwie. Nie wymaga specjalnej zaprawy kondycyjnej. Nie przewiduje stosowania ekwilibrystycznych przechwytów wspinaczkowych. Sugeruje tylko obuwie i odzież spełniające kryterium wygody. Przy zachowaniu podstawowych środków ostrożności nie grozi kontuzjami.

Są niebezpieczeństwa!

 

Osobliwy zakaz

fot. Adam Lukas

Dzielą się na okazjonalne i stałe. Sporadycznie można napotkać w okolicy jak najbardziej namacalne, choć skrycie grasujące hordy trolli. Zasadniczo trudnią się rabunkiem węgla prosto z wagonów a następnie jego transportem rowerowym. Przy odrobinie szczęścia i sokolim wzroku można ich zaobserwować zwiewających ze świeżo podprowadzonym urobkiem. Nie jest tajemnicą, że wtedy najlepiej zachować ostentacyjną neutralność.

Do stałych choć nie tak bardzo spektakularnych zagrożeń należy zaliczyć występowanie ognisk termicznych wyzwalających substancje gazowe. Należą do nich przede wszystkim dwutlenek siarki, dwutlenek węgla, tlenek azotu, siarkowodór i metan. Delikatne pogorszenie samopoczucia jest stanem tak samo naturalnym jak krótkotrwałym. Oczywiście, obecność hołdy nie jest obojętna dla jakości okolicznego powietrza, na które wpływa poprzez przenoszone wiatrem pyły. Nie jest również obojętna dla wód podskórnych i powierzchownych lokalnej zlewni rzeki Nacyny, do których wypłukiwane są ołów, kadm, chlorki oraz siarczan.

Należy również pamiętać, iż podczas pięknej pogody czy jakiegoś święta mogą tworzyć się kolejki chętnych na wierzchołek. A w tych, jak stwierdzono wielokrotnie, nie brakuje podekscytowanych dzieci i wspinających się psów.