Bukareszt – Melnik – Kastoria

Sofia

Najwyżej położona europejska stolica. Uważana za niesłychanie zielone i czyste miasto. Słusznie. Sporo ciekawych miejsc do zwiedzania, ale szczególne wrażenie robi cerkiew św. Georgi. Jej niecodzienne położenie (na dziedzińcu Pałacu Prezydenckiego oraz hotelu Sheraton) może być traktowane jako świetny przykład ciągłości historii. Tym bardziej, że jest prawdopodobnie najstarszym budynkiem miasta (pochodzi z IV w.).

Niskobudżetowe miejsca biwakowe (własny namiot) znajdziemy nad jeziorem Iskar oddalonym o 50 km od centrum bądź też na jakiejkolwiek pętli autobusowej. Terenów zielonych moc. Krzaki, rowy i drzewa do wyboru, rozmiaru i koloru.

Dupnica – Rila – Blagoevgrad – Sandanski – Melnik

Z Sofii 65 km do Dupnicy (tak, tak, jaki pan, taki kram – jaka nazwa, takie miejsce). Jazda pociągiem ze stolicy charakteryzowała się sporym napięciem z powodu intensywnego zainteresowania ze strony kilkunastoosobowej grupy dwudziestoletnich Cyganów. W pewnym momencie konduktor poradził nam, byśmy przeszli do jego przedziału, gdyż owi dżentelmeni na głos planują rozbój. Na szczęście wysiedli wcześniej, co nie zmieniło jednak faktu, że Dupnica kojarzy się jednoznacznie. W zasadzie jest ucieleśnieniem zwrotu „z duszą na ramieniu”.

Stamtąd dojazdem kombinowanym podjechaliśmy do monastyru Rilskiego –znamienitego symbolu antytureckiego oporu. Klasztor pochodzący z XIV w. współczesną postać otrzymał w wieku XIX. Imponujący, położony pośrodku malowniczych gór, przypominający twierdzę kompleks skutecznie koi fizyczne i psychiczne bolączki. Warty uwagi jest pokaźnych rozmiarów ikonostas. Zewnętrze malunki sprawiają sporo radości. O ile marchewki na biblijnych freskach rumuńskich i bułgarskich klasztorów niespecjalnie dziwią, to przedmioty łudząco przypominające sztućce na rilskich ścianach wywołują uśmiech na twarzy. Spod bramy klasztoru można się dostać do Blagoevgradu i dalej do Sandanskiego – w rejon greckiej granicy.

Monastyr Rilski. Fot. Ewa Pluta

Wcześniej jednak głupotą byłoby zaniechać wizyty w Melniku, do którego najwygodniej dostać się taksówką bądź autostopem. Ta najmniejsza bułgarska miejscowość (ok. 250 osób w 2005 r.) otoczona charakterystycznymi formami skalnymi, udekorowana zabytkowymi białymi domkami, posiadająca liczne gospody, klimatyczne sklepy z winami, cechująca się brakiem turystów i wyczuwalnym spokojem sprawia, że można się solidnie zrelaksować. Niedaleko od miasteczka znajduje się przepięknie położony zgrabny średniowieczny monastyr Rożeński. Pokonując górskie trasy, należy bardzo dużą uwagę przywiązać do odpowiedniego zapasu wody, gdyż temperatura i suche powietrze bardzo szybko dają się we znaki.

Dosyć ciekawy jest bułgarski obyczaj odwrotnego do naszego znaczenia kiwnięć i cmokania. Jeśli Bułgar zaprzeczy głową i dodatkowo cmoknie to znaczy „tak”, jeśli potaknie i cmoknie albo spojrzy w górę, to oznacza „raczej na pewno nie”. Zresztą cmokanie to ciekawy dodatek, a niekiedy podstawowa forma komunikacji. Czasami na wszystkie pytania słyszymy tylko cmokanie (można przeżyć fascynujące chwile, kiedy wykonuje to urocza, zielonooka, uśmiechnięta Bułgarka).

Najszybciej autobusem rejsowym. Paralia, jedno z bardziej popularnych miejsc Riwiery Olimpijskiej jest zachwycająca. Siedmiokilometrowa złota plaża, lazurowe morze i – jako przysłowiowa wisienka – biała cerkiew jak z obrazka, położona praktycznie na samym brzegu. Dosyć oryginalnie wyglądały liczne salony ze skórami, kożuchami i futrzanymi czapami, kiedy powietrze było nagrzane do ponad 30 stopni Celsjusza. Jak na kurort przystało, można się załapać na różnorodne akcje i okazje. Nam udało się uczestniczyć w festiwalu spaghetti. Warunkiem było kupno napoju, po którym człowiek otrzymywał – ograniczone wyłącznie pojemnością żołądka i szybkością pracy widelcem – prawo spożywania rozmaicie omaszczonych makaronów.

W zależności od czynników takich jak: dostępność czasu, pogoda ducha, cierpliwość, szczęście bądź pech autostopowy docieramy na przykład do pięknie położonej nad jeziorem o granatowej wodzie i otoczonej ciemnymi górami Kastorii. Jest to sympatyczny kurort, w którym bliskość Albanii jakoś podskórnie była wyczuwalna (wynik stereotypów). Na każdym kroku utwierdzano nas w przekonaniu, że podróż tam jest bezsensowna i śmiertelnie niebezpieczna (zawsze wykonując charakterystyczny gest wokół kieszeni sugerujący, iż narodową specjalnością Albańczyków jest rabunek turystów). Czas szybko zweryfikował kłamstwa.

Komu w drogę, temu poradnik!

• Dojazd

  Czym dusza zapragnie. Bezlik tras i opcji.

• Na granicy

  Grecja należy do strefy Schengen co praktycznie przekłada się na brak uciążliwych procedur granicznych. Rumunia i Bułgaria jako kraje aspirujące do tej strefy w dalszym ciągu posiadają reżim charakteryzujący się np. wymogiem okazania poświadczonego ubezpieczenia zdrowotnego oraz obowiązkiem meldunkowym. Odnośnie winiet i wszelkich wymaganych dokumentów samochodowych warto zajrzeć na stronę PZM.

  Limit pieniędzy na każdy dzień pobytu to 30 $. W Rumunii istnieje obowiązek meldunkowy powyżej 10-dniowego pobytu w danej miejscowości (w przypadku korzystania z noclegów płatnych – jest to rola administracji). W Bułgarii bez meldunku możemy spędzić 5 dni. Tyle teorii. W praktyce: nigdy nie doświadczyłem i nie słyszałem o jakichkolwiek, najmniejszych choćby, problemach z tego powodu. Czasami pytają o ilość pieniędzy. W przypadku natarczywych celników wystarczy powiedzieć, że wystarczające środki mamy na karcie bankowej.

  Warto zaznaczyć, iż w arcyciekawym państwie Polska, po dziś dzień istnieje (od lat 70.) obowiązek meldunkowy nawet kilkudniowego pobytu na wczasach jak również nakaz meldowania wyjazdu i powrotu z zagranicy. Definitywnie ma zniknąć 1 stycznia 2014 r. Hurra? Uff?

• Zdrowie

  Na opisywanym obszarze nie są wymagane specjalne szczepienia. Obowiązują podstawowe zasady higieny i zdrowego rozsądku.

• Waluta

  Rumunia – RON – leje podzielne na banie, 1 RON = 0,96 PLN
  Bułgaria – BGN – lewy podzielone na stotinki, 1 BGN = 2 PLN
  Grecja – euro podzielone na centy.