Nurkowanie turystyczne

Najpopularniejsze, to francuski system CMAS i wspomniany amerykański PADI. Szkolenia w pierwszym z nich są dużo bardziej liberalne, różnią się w zależności od kraju i warunków panujących w konkretnym zbiorniku wodnym. PADI zakłada dużo większą standaryzację – kursy mają wyglądać identycznie na całym świecie i uczyć dokładnie tych samych umiejętności. W obydwu systemach występują dwa rodzaje stopni – nurkowe i zawodowe. Dla osoby, która pragnie zajmować się nurkowaniem rekreacyjnie, kluczowe będzie zdobycie pierwszego podstawowego stopnia nurkowego – czyli KDP/ CMAS* (P1) lub OWD w przypadku systemu PADI lub ewentualnie stopnia zaawansowanego – odpowiednio KDP/CMAS** (P2) lub AOWD.

System PADI oferuje dodatkowo całą gamę kursów specjalistycznych, szczególnie atrakcyjnych dla osób, które myślą o nurkowaniu w kontekście turystycznym. Do ukończenia ich konieczne jest posiadanie pierwszego lub rzadziej drugiego stopnia nurkowego. Amatorzy podwodnych przygód mają do wyboru szkolenia uczące m.in. podwodnej fotografii, nurkowania nocnego czy podlodowego, nurkowania w górach, ze skuterem czy wreszcie we wrakach, co cieszy się w ostatnich latach ogromną popularnością. Do uzyskania certyfikatu Nurek Wrakowy PADI konieczne jest posiadanie AOWD, przejście zajęć teoretycznych i 4 zajęć „w terenie”. Po zdobyciu tego stopnia lub jego odpowiednika, czyli WM1 CMAS/KDP, akweny na całym świecie stoją przed nami otworem.

No dobrze, mamy certyfikat i co dalej? Gdzie jechać? Otóż wcale nie musimy szukać wrażeń zbyt daleko, bo chociażby nasz rodzimy Bałtyk pełen jest zatopionych wraków, bardzo atrakcyjnych do penetrowania. Przykładem może być niemiecki, nazistowski statek wycieczkowy „MS Wilhelm Gustloff”, zatopiony w 1945 przez torpedy radzieckie, co było największą katastrofą morską w dziejach ludzkości, jeśli wziąć pod uwagę liczbę ofiar – około 9600. „Gustloff” to wrak-legenda, który ponoć do dziś ma w ładowni Bursztynową Komnatę. A to dopiero początek, bo statków na dnie Morza Bałtyckiego jest o wiele więcej – piękny „Delfin„ czy „Kuter” położone stosunkowo blisko Jastarni, „Groźny”, zatopiony w Zatoce Gdańskiej, wyjątkowo łatwy w eksploracji, czy polski prom „Jan Heweliusz”, który zatonął w pobliżu niemieckiej wyspy Rugia w trakcie rejsu do Szwecji w 1993 roku.

Nurkowanie z pewnością nie jest pierwszą lepszą rozrywką, za którą możemy się zabrać z nudów w piątkowe popołudnie. Choć daje bajeczne możliwości, nie możemy zapominać o ogromnym ryzyku, jakie się z nim wiąże. Do jego praktykowania potrzebne są szczególne umiejętności, a nawet ich posiadanie nie gwarantuje pełnego bezpieczeństwa – nie bez powodu nurkowanie zaliczane jest do sportów ekstremalnych. Jeśli to nas nie odstrasza, nie pozostaje nic innego, jak poszukać odpowiedniej szkoły czy klubu nurkowego przez znajomych bądź w Internecie i zacząć podwodną przygodę.