Europa lubi piwo

Gratka dla birofili – Heineken Experience w Amsterdamie. Fot. felixtriller

Wizyta w danym kraju oczywiście nie ogranicza się jedynie do wycieczki po browarze i degustacji lokalnego browaru. Większość turystów chce także zobaczyć dany kraj. Dlatego dobrze połączyć taką wyprawę z innymi elementem piwnej kultury – czego przykładem jest słynny festiwal piwa Oktoberfest czy amsterdamskie muzeum Heinekena.

Belgia

Najbardziej popularnym kierunkiem jest Belgia. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że piwo dla Belgów jest tym, czym wino dla Francuzów. Znajdziemy tu ponad 700 rodzajów piwa ze 130 różnych browarów, zaś belgijscy browarnicy nie od dziś słynną ze swojego szczególnego upodobania do eksperymentów z piwem. W rezultacie piwosze mogą tu spróbować wielu różnych smaków takich jak: wiśnia, brzoskwinia, porzeczka, imbir czy truskawka. Najbardziej cenionymi markami w Belgii są Hoegaarden i Leffe. Z kolei najpopularniejsze to Stella Artois, Maes i Jupiter. Większość tamtejszych pubów ma te gatunki w swoim menu.

Piwo jest serwowane w dość szczególny sposób. Każdy bar ma w swojej ofercie trzy gatunki piwa z beczki i niezliczoną ilość rodzajów butelkowych. Większość piw jest serwowana w przeznaczonej wyłącznie dla nich szklance. Bardzo często naczynie wygląda jak kieliszek do wina, choć już Pauwel Kwak podaje się w ogromnym 1,3 litrowym kuflu. Chcąc mieć pewność, że gość wychodząc nie zabierze ze sobą tej specjalnej szklanki, kelner prosi o zdjęcie buta. Następnie umieszcza go w koszu umocowanym nad barem. Naturalnie obuwie zostaje zwrócone po oddaniu naczynia.

Goście jednego z najsłynniejszych brukselskich barów o wdzięcznej nazwie – Delirium Tremens mogą spodziewać się kłopotów. Z wyborem rzecz jasna, bo w menu klienci znajdą aż 2500 piw, co jest absolutnym rekordem, który został już odnotowany w Księdze Rekordów Guinnessa. Wystarczy spojrzeć na menu, które grubością przypomina solidny podręcznik akademicki – jest w czym wybierać!

Tylko w klasztornych murach, tylko według ściśle określonych receptur, tylko w 7 opactwach na świecie – mnisi Zakonu Cystersów Ściślejszej Obserwacji już od blisko 4 wieków warzą jedno z najsłynniejszych belgijskich piw. Zyski ze sprzedaży trunku zakonnicy przeznaczają na swoje podstawowe potrzeby oraz renowację klasztorów, resztę zaś na cele charytatywne. Aż 6 z 7 opactw zajmujących się browarnictwem, znajduje się w Belgii właśnie. Wśród nich – Chimay – klasztor, który jako pierwszy zaczął handlować piwem poza swoimi murami, na czym dużo skorzystał. Dziś piwa trapistów z Chimay są już rozpoznawalną i cenioną marką.

Ci, którzy z różnych przyczyn, niekoniecznie alkoholowych, poczuliby się gorzej, mogą wyruszyć na pielgrzymkę do Tieghen. Do znajdującego się tam grobu patrona piwoszy przybywa rokrocznie tysiące smakoszy trunku, którym modlitwy zanoszone do świętego ponoć mają pomagać. Przyczyn tych niedomagań można się tylko domyślać.

Holandia

Heineken to chyba jedna z najbardziej rozpoznawalnych marek piwa na świecie, dlatego swoistą mekką dla wielbicieli złocistego napoju jest Holandia, a konkretnie amsterdamski stary browar.

Żeby dostać się do środka „świątyni Heinekena” trzeba zapłacić 15 euro za bilet wstępu i mieć wolne co najmniej półtorej godziny. Tyle wystarczy, aby ogólnie poznać tajniki produkcji Heinekena. Produkcji, która jest uruchamiana na potrzeby zwiedzających, bo należy pamiętać, że nie jest to fabryka a raczej muzeum. Choć niektórych może znudzić, skądinąd, bogata historia browaru czy też rodziny Heinekenów, to jednak trzeba docenić wysiłki prowadzących, którzy dwoją się i troją, aby ciekawostkami i licznymi anegdotkami urozmaicić spacer po muzeum.

I tak dowiedzieć się można dlaczego piwo ma szyjkę i w czym tkwi sekret wybornego smaku Heinekena (choć to wiemy już z reklamówek). Co istotne, w ramach degustacji każdy ma prawo spróbować jednego czy dwóch piw. Można też poczuć się jak... butelka w podczas procesu produkcji, co umożliwia prezentacja w 4D, a czego trzeba doświadczyć osobiście. Choć nie tak spektakularna jak zamiana w butelkę, to jednak interesująca jest możliwość wykonania butelki (osobistej) np. z nadrukowanym własnym imieniem. A jeśli ktoś jest szczęściarzem i właśnie w tym dniu obchodzi urodziny, to od firmy dostanie się od firmy gadżety w postaci koszulki, szklanki itd.

Atrakcji od groma, dlatego nie warto przychodzić na ostatnią chwilę. Może okazać się, że zabraknie czasu, by wszystko obejrzeć, posmakować, dotknąć. Muzeum jest otwarte od poniedziałku do niedzieli w godzinach 11.00 – 19.00. Ostatnie bilety są sprzedawane o 17.30.

Niemcy

Jeszcze kilka miesięcy zostało do kolejnego Oktoberfest – to już 178 raz, kiedy smakosze piwa będą obchodzić swoje wielkie święto w monachijskim Theresienwisen Park. Nazwa imprezy mogłaby wskazywać, że odbywa się ona w październiku, jest to jednak odrobinę mylące – większa jej część przebiega we wrześniu. Choć Oktoberfest kojarzymy głównie z wesołą gromadką, która w wielkim namiocie popija bawarskie piwo z charakterystycznych litrowych kufli, to jednak w trakcie festiwalu dzieje się znacznie więcej. 14 dużych i 16 mniejszych namiotów, z których każdy w czymś się specjalizuje.

I tak, są namioty, gdzie można spróbować wszelkich specjałów serowych, w Ochsenbraterei – smażonej wołowiny, zaś w najpopularniejszym Schichtl skosztować białych kiełbasek z dodatkiem słodkiej musztardy. A wszystko to popija się oczywiście piwem, którego, o dziwo nie było, w początkowych latach festiwalu, a które teraz leje się szerokim strumieniem. Choć nie brakuje pewnych zasad jego spożycia, a wśród nich najważniejszą jest tzw. zasada czystości – piwo sprzedawane w trakcie Oktoberfest może być produkowane tylko z naturalnych składników: wody, jęczmienia, chmielu, drożdży. Sama natura!

Przez cały festiwal rokrocznie przewija się około sześciu milionów osób, co sprawia, że zdobycie biletów do najlepszych namiotów jest dość trudne, jednakże bilety na Oktoberfest czy zarezerwowanie stolika nie nastręcza większych trudności. Trzeba tylko przyjść stosunkowo wcześniej i czasem odstać swoje w kolejce.

Birofil, czyli miłośnik i pasjonat piwa to osoba, która oprócz picia tego trunku, chce też o nim dowiedzieć się nieco więcej. Birofila interesuje więc historia danego browaru czy proces jego produkcji. Nie dziwi więc, że w trakcie towarzyskiej pogawędki często zabłyśnie jako znawca gatunków i odmian piwa, których wszak jest niemało. Podobnie jak gadżetów tak pieczołowicie gromadzonych przez birofila. Rozwijaniu tej pasji doskonale służą festyny, piwne imprezy, muzea, wycieczki po browarach, krótko mówiąc – coraz prężniej rozwijający się szlak piwny, na który warto wstąpić nie tylko z powodów smakowych.