Bezdomny? Nie, podróżnik!

Yahya Abdullah, Syryjczyk, lat 27, licencjonowany nauczyciel angielskiego. Po raz pierwszy wyjechał za granicę 2 lata temu i od tego momentu większość czasu spędza w podróży.

 

Yahya wśród "swoich" - z bogami na górze Nemrut

fot. Anna Wojciechowska

AW: Wyjechałeś z Syrii dość nagle. Ciężko ci było opuszczać ojczyznę?

YA: Bardzo ciężko. Jak już mówiłem, wyjechałem dużo wcześniej niż planowałem, ale alternatywą było pójście do wojska i udział w całej tej przemocy, która ma teraz miejsce na ulicach Syrii.

AW: Co z twoją służbą wojskową? Jak długo musisz pozostawać za granicą, by mieć pewność, że nie zabiorą cię do wojska, gdy przekroczysz granicę Syrii?

YA: Według prawa syryjskiego muszę pozostawać za granicą 4 lata i po tych 4 latach wpłacić 6 tysięcy USD, aby być zwolnionym ze służby. Jeżeli pozostaję za granicą i przedstawiam rządowi umowę o pracę albo pozwolenie na pobyt w innym kraju, mogę wracać do Syrii na trzy miesiące każdego roku. Ale teraz nic nie jest pewne i możliwe, że nawet jeśli pokażę im te dokumenty, będę zabrany do wojska, gdy tylko pojawię się w Syrii. Dlatego wolę poczekać, aż sytuacja się uspokoi, bo nie zamierzam brać udziału w przemocy.

AW: Jak długo trwa regularna służba wojskowa?

YA: 20 miesięcy.

AW: I właściwie w każdej chwili regulacje mogą zostać zmienione, tak jak wtedy, gdy musiałeś nagle wyjechać w grudniu.

YA: Dokładnie. Nowe prawo weszło w życie w styczniu zaraz po tym, jak wyjechałem.

AW: Czego dotyczyła zmiana?

YA: Zgodnie z poprzednim prawem obowiązek odbycia służby mógł być odroczony nawet o 6 miesięcy od skończenia studiów, jeżeli przedstawi się kontrakt o pracę lub zaświadczenie z uczelni o przygotowaniu do doktoratu albo jeśli przebywa się za granicą. Teraz biorą do wojska bezpośrednio po skończeniu studiów, bo potrzeba wielu nowych żołnierzy. Zdarza się też, że po tych obowiązkowych 20 miesiącach wcale cię nie zwalniają ze służby. Mój młodszy brat musiał zostać w armii 6 miesięcy dłużej i kilka razy jego życie było zagrożone. Nowa regulacja mówi też, że mężczyźni pomiędzy 18 a 40 rokiem życia nie mają prawa opuścić kraju, jeżeli nie mają odbytej obowiązkowej służby wojskowej.

AW: Wróćmy do przyjemniejszych spraw. Pamiętasz, jak podróżowaliśmy razem i stwierdziliśmy, że „w podróży jesteśmy bardziej w domu niż w domu” – nadal się z tym zgadzasz?

YA: Jak najbardziej. Za każdym razem, kiedy wyruszam w drogę, czuję ogromny przypływ pozytywnej energii. Myślę, że w drodze każdy jest u siebie.

AW: Co jest dla ciebie najważniejsze w podróży?

YA: Na pierwszym miejscu na pewno spotkania z ludźmi. Poprzez ludzi poznaję kulturę i historię, i oczywiście zwiedzam też atrakcje turystyczne. Dlatego lubię zostać dłużej w jednym miejscu.

AW: Powiedz mi o swoim najciekawszym spotkaniu w podróży, najciekawszej osobie, ludziach.

YA: Haha, to najtrudniejsze pytanie, jakie mi zadałaś! Mogę ci powiedzieć, że każdy człowiek to osobny świat i nauczyłem się cieszyć z każdego nowego spotkania. Zawsze dodaje mi to jeszcze więcej chęci poznawania nowych ludzi.

AW: Spodziewałam się takiej odpowiedzi! Dobrze, to może chociaż wskażesz jedno z najbardziej pamiętnych spotkań?

YA: A mnie zaskakują twoje pytania, bo na większość z nich znasz odpowiedź!

AW: To prawda, ale to jest wywiad, taka jest procedura :) To jak z tym spotkaniem?

YA: Ostatnio byłem w Iranie z jednym z najlepszych przyjaciół, których poznałem poprzez Couchsurfing. Był u mnie w Syrii kilka razy i postanowiliśmy, że razem pojedziemy do Iranu i się udało :) Na pewno nie zapomnę też naszej szalonej podróży po wschodniej Turcji.

AW: Nie podlizuj się! ;)

YA: Ale to było super! Jak tańczyliśmy i śpiewaliśmy piosenki po arabsku – ya habibi bibi bibi…

AW: Hm, myślisz, że powinnam załączyć link do naszego video na skale w Kapadocji?

YA: Jasne!

AW: Ok, spróbuję, ale nie obiecuję, że go nie usuną przy moderacji ;) Pochodzisz z Bliskiego Wschodu, podróżujesz też głównie na wschód. Nie ciągnie cię na zachód?

YA: Tak, jestem „stąd”, ale wschód nadal mnie fascynuje, zwłaszcza, gdy znajduję drobne różnice, szczególiki. Jasne, mam ochotę pojechać na zachód, zwłaszcza teraz, gdy będę mieszkał w Stambule, ale raczej na jakąś krótką wycieczkę, może 2 tygodnie. Azja nadal bardzo mnie pociąga i chcę zobaczyć więcej i więcej. Może w następnej kolejności będzie Ameryka Południowa.

AW: Nie kusi cię wygodnie życie na zachodzie?

YA: Nie sądzę, aby faktycznie było takie wygodne. Tempo życia i stres jest na zachodzie dużo większy i czyni życie dużo bardziej skomplikowanym niż to, jakie wiodą ludzie w tych bardziej wschodnich krajach.

AW: Twoje podróżne plany zdają się nie mieć końca, nie tęsknisz za ustatkowaniem się?

YA: Na pewno nie teraz. Za dużo jest ciekawych rzeczy do zrobienia i doświadczenia, żeby osiadać w jednym miejscu. Nadal ekscytuje mnie podróżowanie i zamierzam robić to tak długo, dopóki to uczucie we mnie będzie.

AW: Nie czujesz się trochę samotny bez kobiety, partnerki?

YA: Myślę, że przy moim trybie życia lepiej jest być samemu. Trudno znaleźć kogoś, kto miałby podobne plany, chciałby jechać w te same miejsca, co ja. Ale nie miałbym nic przeciwko byciu z taką osobą i właściwie to moje marzenie – znaleźć dziewczynę, która podzielałaby mój sposób myślenia i pomysł na życie. Oczywiście w generaliach, bo uważam, że będąc w związku też powinno się zachowywać swój własny, indywidualny punkt widzenia.

AW: Wracając na chwilę do twojego życia w Syrii: mówisz o sobie, że jesteś „mniej niż agnostykiem”, plus twój „zachodni” styl życia – jak się żyje takiemu jak ty w dość konserwatywnym kraju, jakim jest Syria?

YA: To ciągła batalia, walka pomiędzy tym, kim jesteś, a tym, kim inni chcieliby, żebyś był. Żyjesz w społeczności, gdzie niemal wszyscy – rodzina, sąsiedzi, ludzie na ulicach chcieliby, żebyś zachowywał się tak jak oni tego oczekują. Chyba tylko wąski krąg najbliższych przyjaciół i obcokrajowcy, którzy tu przyjeżdżali, nie mieli problemu z tym, jak się zachowuję. To ciągła walka, ale myślę, że „ja” najczęściej wygrywało. Ale to wielkie wyzwanie i wiele się nauczyłem o sobie samym dzięki temu.

AW: Czy to było jednym z powodów twojej decyzji o wyjeździe z Syrii?

YA: Nie najważniejszym, ale jednym z wielu na pewno tak.

AW: Wiele osób zadaje sobie pytanie: skąd brać pieniądze na tego typu podróże? Jak ty zdobywasz budżet?

YA: Teraz akurat dostałem pracę na rok na jednym z prywatnych uniwersytetów w Stambule. Uczę angielskiego, a to chyba najlepsze, co możesz robić, jeśli chcesz podróżować i zarabiać jednocześnie. Niekoniecznie trzeba akurat uczyć angielskiego, ale jak zaczniesz podróżować, zorientujesz się po jakimś czasie, co chciałbyś robić i co możesz robić, żeby zarabiać na wyjazdy lub w ich trakcie.

AW: Jakieś wskazówki dla chcących rozpocząć swoje nowe życie jako podróżnik?

YA: Wyruszaj w świat z uśmiechem, miej pozytywne nastawienie do siebie samego i ludzi, których spotykasz i ciesz się podróżą!

AW: Ok, dzięki za rozmowę, teraz muszę przetłumaczyć to na polski.

YA: Potrzebujesz pomocy? :)

AW: Nie, chcę ci tylko dać do zrozumienia, że nie masz pojęcia, co tak naprawdę o tobie napiszę ;)

YA: W takim razie muszę ci zaufać.

AW: Shukran*, Yahyoush!

YA: Ahlan wa sahlan** :)

* z arabskiego: dziękuję
** z arabskiego: proszę bardzo

Utknąwszy na skale, z której nie potrafiliśmy zejść, zamiast wezwać pomoc, zaczęliśmy tańczyć